سوره «غافر» آیات ۸ تا ۱۶

به گزارش گروه چندرسانه‌ای پایگاه خبری و تحلیلی «دیار آفتاب» هر روز، یک صفحه از کلام حق را به صورت آنلاین بشنوید.

متن و معنی آیات ۸ تا ۱۶ سوره «غافر» به‌شرح زیر است.

رَبَّنَا وَأَدْخِلْهُمْ جَنَّاتِ عَدْنٍ الَّتِی وَعَدْتَهُمْ وَمَنْ صَلَحَ مِنْ آبَائِهِمْ وَأَزْوَاجِهِمْ وَذُرِّیَّاتِهِمْ ۚ إِنّکَ أَنْتَ الْعَزِیزُ الْحَکِیمُ ﴿۸﴾

پروردگارا! و آنان را در بهشت‌های جاودانی که به آنان و به شایستگان از پدران و همسران و فرزندانشان وعده داده‌ای در آور؛ یقیناً تو توانای شکست ناپذیر و حکیمی؛ (۸) 

وَقِهِمُ السَّیِّئَاتِ ۚ وَمَنْ تَقِ السَّیّئَاتِ یَوْمَئِذٍ فَقَدْ رَحِمْتَهُ ۚ وَذَٰلِکَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِیمُ ﴿۹﴾

و آنان را از عقوبت‌ها نگه دار، و هر که را در آن روز از عقوبت‌ها نگه داری بی‌تردید او را مورد رحمت قرار داده‌ای؛ و این همان کامیابی بزرگ است. (۹) 

إِنَّ الَّذِینَ کَفَرُوا یُنَادَوْنَ لَمَقْتُ اللّهِ أَکْبَرُ مِنْ مَقْتِکُمْ أَنْفُسَکُمْ إِذْ تُدْعَوْنَ إِلَی الْإِیمَانِ فَتَکْفُرُونَ ﴿۱۰﴾

کافران را [پس از ورود به دوزخ] ندا می‌دهند: مسلماً دشمنی و خشم خدا نسبت به شما از دشمنی و خشم خودتان درباره خودتان بیشتر است؛ زیرا دعوت به ایمان می‌شدید پس کفر می‌ورزیدید. (۱۰) 

قَالُوا رَبَّنَا أَمَتّنَا اثْنَتَیْنِ وَأَحْیَیْتَنَا اثْنَتَیْنِ فَاعْتَرَفْنَا بِذُنُوبِنَا فَهَلْ إِلَیٰ خُرُوجٍ مِنْ سَبِیلٍ ﴿۱۱﴾

می‌گویند: پروردگارا! دوبار ما را میراندی و دوبار زنده کردی، اکنون به گناهانمان معترفیم، پس آیا راهی برای بیرون آمدن [از دوزخ] هست؟ (۱۱) 

ذَٰلِکُمْ بِأَنَّهُ إِذَا دُعِیَ اللَّهُ وَحْدَهُ کَفَرْتُمْ ۖ وَإِنْ یُشْرَکْ بِهِ تُؤْمِنُوا ۚ فَالْحُکْمُ لِلَّهِ الْعَلِیّ الْکَبِیرِ ﴿۱۲﴾

این [سختیِ عذاب] به سبب این است که چون خدا به یگانگی [و بدون معبودانتان] خوانده می‌شد [یگانگی‌اش] را انکار می‌کردید، و اگر برای او شریک و همتایی قرار داده می‌شد، باور می‌کردید؛ پس [اکنون] داوری، ویژه خدای والامرتبه و بزرگ است. (۱۲) 

هُوَ الَّذِی یُرِیکُمْ آیَاتِهِ وَیُنَزِّلُ لَکُمْ مِنَ السَّمَاءِ رِزْقًا ۚ وَمَا یَتَذَکَّرُ إِلّا مَنْ یُنِیبُ ﴿۱۳﴾

اوست که نشانه‌های خود را به شما نشان می‌دهد، و از آسمان برای شما روزی نازل می‌کند؛ و فقط کسانی متذکّر می‌شوند که به سوی خدا باز می‌گردند. (۱۳) 

فَادْعُوا اللَّهَ مُخْلِصِینَ لَهُ الدّینَ وَلَوْ کَرِهَ الْکَافِرُونَ ﴿۱۴﴾

پس خدا را در حالی که ایمان و عبادت را [از هر گونه شرکی] برای او خالص می‌کنید، بپرستید گرچه کافران [از روش شما] ناخشنود باشند. (۱۴) 

رَفِیعُ الدَّرَجَاتِ ذُو الْعَرْشِ یُلْقِی الرُّوحَ مِنْ أَمْرِهِ عَلَیٰ مَنْ یَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ لِیُنْذِرَ یَوْمَ التّلَاقِ ﴿۱۵﴾

بالا برنده درجات و صاحب عرش است، روح را [که فرشته وحی است] به فرمانش به هر کس از بندگانش که بخواهد القا می‌کند تا مردم را از روز ملاقات [که روز رستاخیز است] بیم دهد. (۱۵) 

یَوْمَ هُمْ بَارِزُونَ ۖ لَا یَخْفَیٰ عَلَی اللَّهِ مِنْهُمْ شَیْءٌ ۚ لِمَنِ الْمُلْکُ الْیَوْمَ ۖ لِلَّهِ الْوَاحِدِ الْقَهّارِ ﴿۱۶﴾

روزی که همه آنان آشکار می‌شوند، [و] چیزی از آنان بر خدا پوشیده نمی‌ماند. [و ندا آید:] امروز فرمانروایی ویژه کیست؟ ویژه خدای یکتای قهّار است. (۱۶)

انتهای خبر/