سوره «واقعه» آیه ۵۱ تا ۷۶

به گزارش گروه چندرسانه‌ای پایگاه خبری و تحلیلی «دیار آفتاب» هر روز، یک صفحه از کلام حق را به صورت آنلاین بشنوید.

متن و معنی آیات ۵۱ تا ۷۶ سوره «واقعه» به‌شرح زیر است.

ثُمَّ إِنَّکُمْ أَیُّهَا الضَّالُّونَ الْمُکَذّبُونَ ﴿۵۱﴾

آن گاه شماای گمراهان انکار کننده! (۵۱) 

لَآکِلُونَ مِنْ شَجَرٍ مِنْ زَقّومٍ ﴿۵۲﴾

قطعاً از درختی که از زقّوم است [و دارای مایعی جوشان و بسیار بدمزه و بدبوست] خواهید خورد؛ (۵۲) 

فَمَالِئُونَ مِنْهَا الْبُطُونَ ﴿۵۳﴾

و شکم‌ها را از آن پر خواهید کرد، (۵۳) 

فَشَارِبُونَ عَلَیْهِ مِنَ الْحَمِیمِ ﴿۵۴﴾

و روی آن از آب جوشان خواهید نوشید، (۵۴) 

فَشَارِبُونَ شُرْبَ الْهِیمِ ﴿۵۵﴾

مانند نوشیدن شترانی که به شدت تشنه‌اند؛ (۵۵) 

هَٰذَا نُزُلُهُمْ یَوْمَ الدّینِ ﴿۵۶﴾

این است پذیرایی از آنان در روز جزا. (۵۶) 

نَحْنُ خَلَقْنَاکُمْ فَلَوْلَا تُصَدّقُونَ ﴿۵۷﴾

ما شما را آفریدیم، پس چرا [آفرینش دوباره خود را پس از مرگ] باورنمی کنید؟ (۵۷) 

أَفَرَأَیْتُمْ مَا تُمْنُونَ ﴿۵۸﴾

آیا از [حالات و دگرگونی‌های] نطفه‌ای که در رحم می‌ریزید آگاه هستید؟ (۵۸) 

أَأَنْتُمْ تَخْلُقُونَهُ أَمْ نَحْنُ الْخَالِقُونَ ﴿۵۹﴾

آیا شما آن را [تا انسانی معتدل و آراسته شود] می‌آفرینید یا ما آفریننده‌ایم؟ (۵۹) 

نَحْنُ قَدّرْنَا بَیْنَکُمُ الْمَوْتَ وَمَا نَحْنُ بِمَسْبُوقِینَ ﴿۶۰﴾

ماییم که مرگ را میان شما مقدّر کردیم، و هیچ چیز ما را [در جاری کردن مرگ بر شما] مغلوب نمی‌کند. (۶۰) 

عَلَیٰ أَنْ نُبَدّلَ أَمْثَالَکُمْ وَنُنْشِئَکُمْ فِی مَا لَا تَعْلَمُونَ ﴿۶۱﴾

[آری، مرگ را مقدّر کردیم] تا امثال شما را جایگزین شما کنیم و شما را به صورتی که نمی‌دانید آفرینشی تازه و جدید بخشیم، (۶۱) 

وَلَقَدْ عَلِمْتُمُ النَّشْأَةَ الْأُولَیٰ فَلَوْلَا تَذَکّرُونَ ﴿۶۲﴾

و به راستی پیدایش نخستین را [که جهان فعلی است] شناختید، پس چرا متذکّر [پدید شدن جهان دیگر] نمی‌شوید؟! (۶۲) 

أَفَرَأَیْتُمْ مَا تَحْرُثُونَ ﴿۶۳﴾

مرا خبر دهید آنچه را می‌کارید، (۶۳) 

أَأَنْتُمْ تَزْرَعُونَهُ أَمْ نَحْنُ الزّارِعُونَ ﴿۶۴﴾

آیا شما آن را می‌رویانید، یا ما می‌رویانیم؟ (۶۴) 

لَوْ نَشَاءُ لَجَعَلْنَاهُ حُطَامًا فَظَلْتُمْ تَفَکّهُونَ ﴿۶۵﴾

به یقین اگر بخواهیم، آن را ریز ریز کرده و خاشاک می‌کنیم که متأسف و شگفت زده می‌شوید، (۶۵) 

إِنّا لَمُغْرَمُونَ ﴿۶۶﴾

[و می‌گویید:] مسلماً ما خسارت زده‌ایم، (۶۶) 

بَلْ نَحْنُ مَحْرُومُونَ ﴿۶۷﴾

بلکه ناکام و محرومیم (۶۷) 

أَفَرَأَیْتُمُ الْمَاءَ الّذِی تَشْرَبُونَ ﴿۶۸﴾

به من خبر دهید آبی که می‌نوشید، (۶۸) 

أَأَنْتُمْ أَنْزَلْتُمُوهُ مِنَ الْمُزْنِ أَمْ نَحْنُ الْمُنْزِلُونَ ﴿۶۹﴾

آیا شما آن را از ابر باران زا فرود آورده‌اید یا ما فرود آورنده‌ایم؟ (۶۹) 

لَوْ نَشَاءُ جَعَلْنَاهُ أُجَاجًا فَلَوْلَا تَشْکُرُونَ ﴿۷۰﴾

اگر بخواهیم آن را تلخ می‌گردانیم، پس چرا سپاس گزاری نمی‌کنید؟ (۷۰) 

أَفَرَأَیْتُمُ النَّارَ الّتِی تُورُونَ ﴿۷۱﴾

به من خبر دهید آتشی که می‌افروزید، (۷۱) 

أَأَنْتُمْ أَنْشَأْتُمْ شَجَرَتَهَا أَمْ نَحْنُ الْمُنْشِئُونَ ﴿۷۲﴾

آیا شما درختش را به وجود آورده‌اید یا ما به وجود آوردنده‌ایم؟ (۷۲) 

نَحْنُ جَعَلْنَاهَا تَذْکِرَةً وَمَتَاعًا لِلْمُقْوِینَ ﴿۷۳﴾

ما آن را وسیله تذکر و مایه استفاده برای صحرانشینان و بیابانگردان قرار داده‌ایم. (۷۳) 

فَسَبِّحْ بِاسْمِ رَبّکَ الْعَظِیمِ ﴿۷۴﴾

پس به نام پروردگار بزرگت تسبیح گوی. (۷۴) 

فَلَا أُقْسِمُ بِمَوَاقِعِ النّجُومِ ﴿۷۵﴾

پس به جایگاه ستارگان سوگند می‌خورم، (۷۵) 

وَإِنّهُ لَقَسَمٌ لَوْ تَعْلَمُونَ عَظِیمٌ ﴿۷۶﴾

و اگر بدانید بی‌تردید این سوگندی بس بزرگ است. (۷۶)

انتهای خبر/