سوره «الانبیاء» آیات ۴۵ تا ۵۷

به گزارش پایگاه خبری و تحلیلی «دیار آفتاب»؛ هر روز، یک صفحه از کلام حق را به صورت آنلاین بشنوید.

متن و معنی آیات ۴۵ تا ۵۷ سوره «الانبیاء» به‌شرح زیر است.

قُلْ إِنَّمَا أُنْذِرُکُمْ بِالْوَحْیِ ۚ وَلَا یَسْمَعُ الصُّمُّ الدّعَاءَ إِذَا مَا یُنْذَرُونَ ﴿۴۵﴾

بگو: من فقط شما را به وسیله وحی بیم می‌دهم، ولی کران، بانگ دعوت را هنگامی که بیمشان دهند، نمی‌شنوند. (۴۵) 

وَلَئِنْ مَسَّتْهُمْ نَفْحَةٌ مِنْ عَذَابِ رَبِّکَ لَیَقُولُنَّ یَا وَیْلَنَا إِنَّا کُنّا ظَالِمِینَ ﴿۴۶﴾

و اگر اندکی از عذاب پروردگارت به آنان برسد، خواهند گفت: ای وای بر ما که قطعاً ستمکار بودیم! (۴۶) 

وَنَضَعُ الْمَوَازِینَ الْقِسْطَ لِیَوْمِ الْقِیَامَةِ فَلَا تُظْلَمُ نَفْسٌ شَیْئًا ۖ وَإِنْ کَانَ مِثْقَالَ حَبّةٍ مِنْ خَرْدَلٍ أَتَیْنَا بِهَا ۗ وَکَفَیٰ بِنَا حَاسِبِینَ ﴿۴۷﴾

و ترازوهای عدالت را در روز قیامت می‌نهیم و به هیچ کس هیچ ستمی نمی‌شود؛ و اگر [عمل خوب یا بد] هم وزن دانه خردلی باشد آن را [برای وزن کردن] می‌آوریم، و کافی است که ما حسابگر باشیم. (۴۷) 

وَلَقَدْ آتَیْنَا مُوسَیٰ وَهَارُونَ الْفُرْقَانَ وَضِیَاءً وَذِکْرًا لِلْمُتّقِینَ ﴿۴۸﴾

یقیناً به موسی و هارون [کتابی که] جداکننده [حق از باطل] و نور و مایه یادآوری برای پرهیزکاران [است] عطا کردیم. (۴۸) 

الَّذِینَ یَخْشَوْنَ رَبَّهُمْ بِالْغَیْبِ وَهُمْ مِنَ السّاعَةِ مُشْفِقُونَ ﴿۴۹﴾

همانان که در پنهانی از پروردگارشان می‌ترسند و از قیامت هم بیمناکند. (۴۹) 

وَهَٰذَا ذِکْرٌ مُبَارَکٌ أَنْزَلْنَاهُ ۚ أَفَأَنْتُمْ لَهُ مُنْکِرُونَ ﴿۵۰﴾

و این [قرآنی] که آن را نازل کرده‌ایم، ذکر و پندی پرمنفعت است؛ آیا باز هم شما منکر آن هستید؟ (۵۰) 

وَلَقَدْ آتَیْنَا إِبْرَاهِیمَ رُشْدَهُ مِنْ قَبْلُ وَکُنّا بِهِ عَالِمِینَ ﴿۵۱﴾

و مسلماً پیش از این به ابراهیم، رشد و هدایتی [که سزاوارش بود] عطا کردیم؛ و ما به او دانا بودیم. (۵۱) 

إِذْ قَالَ لِأَبِیهِ وَقَوْمِهِ مَا هَٰذِهِ التَّمَاثِیلُ الّتِی أَنْتُمْ لَهَا عَاکِفُونَ ﴿۵۲﴾

[یاد کن] زمانی را که به پدرش و قومش گفت: این مجسمه‌هایی که شما ملازم پرستش آنها شده‌اید، چیست؟ (۵۲) 

قَالُوا وَجَدْنَا آبَاءَنَا لَهَا عَابِدِینَ ﴿۵۳﴾

گفتند: پدرانمان را پرستش کنندگان آنها یافتیم [لذا به پیروی از پدرانمان آنها را می‌پرستیم!](۵۳) 

قَالَ لَقَدْ کُنْتُمْ أَنْتُمْ وَآبَاؤُکُمْ فِی ضَلَالٍ مُبِینٍ ﴿۵۴﴾

گفت: به یقین شما و پدرانتان در گمراهی آشکاری هستید. (۵۴) 

قَالُوا أَجِئْتَنَا بِالْحَقِّ أَمْ أَنْتَ مِنَ اللّاعِبِینَ ﴿۵۵﴾

گفتند: آیا حق را برای ما آورده‌ای یا شوخی می‌کنی؟! (۵۵) 

قَالَ بَلْ رَبُّکُمْ رَبُّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ الَّذِی فَطَرَهُنَّ وَأَنَا عَلَیٰ ذَٰلِکُمْ مِنَ الشّاهِدِینَ ﴿۵۶﴾

گفت: [شوخی نمی‌کنم] بلکه پروردگارتان همان پروردگار آسمان‌ها و زمین است، همان که آنها را آفرید و من بر این [حقیقت] از گواهی دهندگانم. (۵۶) 

وَتَاللَّهِ لَأَکِیدَنَّ أَصْنَامَکُمْ بَعْدَ أَنْ تُوَلّوا مُدْبِرِینَ ﴿۵۷﴾

سوگند به خدا پس از آنکه [به بتخانه] پشت کردید و رفتید، درباره بت‌هایتان تدبیری خواهم کرد. (۵۷)

انتهای خبر/