سوره «قیامه» آیه 1 تا 19

به گزارش گروه چندرسانه‌ای پایگاه خبری و تحلیلی «دیار آفتاب» هر روز، یک صفحه از کلام حق را به صورت آنلاین بشنوید.

متن و معنی آیات ۱ تا ۱۹ سوره «قیامه» به‌شرح زیر است.

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرّحِیمِ لَا أُقْسِمُ بِیَوْمِ الْقِیَامَةِ ﴿۱﴾

به نام خدا که رحمتش بی‌اندازه است و مهربانی‌اش همیشگی.

به روز قیامت سوگند می‌خورم، (۱) 

وَلَا أُقْسِمُ بِالنَّفْسِ اللَّوّامَةِ ﴿۲﴾

و به نفس سرزنش گر قسم می‌خورم. (۲) 

أَیَحْسَبُ الْإِنْسَانُ أَلّنْ نَجْمَعَ عِظَامَهُ ﴿۳﴾

آیا انسان گمان می‌کند که ما هرگز استخوان‌هایش را جمع نخواهیم کرد؟ (۳) 

بَلَیٰ قَادِرِینَ عَلَیٰ أَنْ نُسَوّیَ بَنَانَهُ ﴿۴﴾

چرا در حالی که تواناییم که [خطوط] سر انگشتانش را درست و نیکو بازسازی کنیم، (۴) 

بَلْ یُرِیدُ الْإِنْسَانُ لِیَفْجُرَ أَمَامَهُ ﴿۵﴾

[نه اینکه به گمان او قیامتی در کار نباشد] بلکه انسان می‌خواهد [با دست و پا زدن در شک و تردید] فرارویش را [از اعتقاد به قیامت که بازدارنده‌ای قوی است] باز کند [تا برای ارتکاب هر گناهی آزاد باشد!](۵) 

یَسْأَلُ أَیّانَ یَوْمُ الْقِیَامَةِ ﴿۶﴾

[با حالتی آمیخته با تردید] می‌پرسد: روز قیامت چه وقت است؟ (۶) 

فَإِذَا بَرِقَ الْبَصَرُ ﴿۷﴾

پس هنگامی [است] که چشم [از سختی و هولناکی آن] خیره شود، (۷) 

وَخَسَفَ الْقَمَرُ ﴿۸﴾

و ماه تاریک و بی‌نور گردد، (۸) 

وَجُمِعَ الشّمْسُ وَالْقَمَرُ ﴿۹﴾

و خورشید و ماه به هم جمع شوند. (۹) 

یَقُولُ الْإِنْسَانُ یَوْمَئِذٍ أَیْنَ الْمَفَرّ ﴿۱۰﴾

آن روز انسان گوید: گریزگاه کجاست؟ (۱۰) 

کَلّا لَا وَزَرَ ﴿۱۱﴾

این چنین نیست، هرگز پناهگاهی وجود ندارد. (۱۱) 

إِلَیٰ رَبِّکَ یَوْمَئِذٍ الْمُسْتَقَرّ ﴿۱۲﴾

آن روزقرارگاه [نهایی] فقط به سوی پروردگار توست. (۱۲) 

یُنَبَّأُ الْإِنْسَانُ یَوْمَئِذٍ بِمَا قَدَّمَ وَأَخّرَ ﴿۱۳﴾

آن روز است که انسان را به اعمالی که از دیرباز یا پس از آن انجام داده، آگاه می‌کنند. (۱۳) 

بَلِ الْإِنْسَانُ عَلَیٰ نَفْسِهِ بَصِیرَةٌ ﴿۱۴﴾

بلکه انسان خود به وضع خویش بیناست. (۱۴) 

وَلَوْ أَلْقَیٰ مَعَاذِیرَهُ ﴿۱۵﴾

و هر چند [برای توجیه گناهانش] بهانه‌ها بتراشد (۱۵) 

لَا تُحَرّکْ بِهِ لِسَانَکَ لِتَعْجَلَ بِهِ ﴿۱۶﴾

[پیش از پایان یافتن وحی به وسیله جبرئیل] زبانت را به حرکت در نیاور تا در خواندن آن شتاب ورزی. (۱۶) 

إِنّ عَلَیْنَا جَمْعَهُ وَقُرْآنَهُ ﴿۱۷﴾

بی‌تردید گردآوردن و [به هم پیوند دادن آیات که بر تو وحی می‌شود و چگونگی] قرائتش بر عهده ماست، (۱۷) 

فَإِذَا قَرَأْنَاهُ فَاتّبِعْ قُرْآنَهُ ﴿۱۸﴾

پس هنگامی که آن را [به طور کامل] خواندیم، [به همان صورت] خواندنش را دنبال کن. (۱۸) 

ثُمَّ إِنّ عَلَیْنَا بَیَانَهُ ﴿۱۹﴾

سپس توضیح و بیانش نیز بر عهده ماست. (۱۹)

انتهای خبر/