سوره «المومنون» آیات ۴۳ تا ۵۹

به گزارش پایگاه خبری و تحلیلی «دیار آفتاب»؛ هر روز، یک صفحه از کلام حق را به صورت آنلاین بشنوید.

متن و معنی آیات ۴۳ تا ۵۹ سوره «المومنون» به‌شرح زیر است.

مَا تَسْبِقُ مِنْ أُمّةٍ أَجَلَهَا وَمَا یَسْتَأْخِرُونَ ﴿۴۳﴾

هیچ امتی از اجلِ [معینِ] خود نه پیش می‌افتد و نه پس می‌ماند. (۴۳) 

ثُمَّ أَرْسَلْنَا رُسُلَنَا تَتْرَیٰ ۖ کُلَّ مَا جَاءَ أُمَّةً رَسُولُهَا کَذّبُوهُ ۚ فَأَتْبَعْنَا بَعْضَهُمْ بَعْضًا وَجَعَلْنَاهُمْ أَحَادِیثَ ۚ فَبُعْدًا لِقَوْمٍ لَا یُؤْمِنُونَ ﴿۴۴﴾

آن گاه پیامبران را پی در پی فرستادیم؛ هر زمان برای امتی پیامبرش می‌آمد او را تکذیب می‌کردند، و ما این [امت] ها را به دنبال یکدیگر هلاک می‌کردیم و آنان را [به صورت] سرگذشت‌ها [برای عبرت دیگران] قرار دادیم؛ پس ملتی که ایمان نمی‌آورند از رحمت خدا دور باد. (۴۴) 

ثُمّ أَرْسَلْنَا مُوسَیٰ وَأَخَاهُ هَارُونَ بِآیَاتِنَا وَسُلْطَانٍ مُبِینٍ ﴿۴۵﴾

سپس موسی و برادرش هارون را با معجزات و آیات خود و دلیلی روشن فرستادیم، (۴۵) 

إِلَیٰ فِرْعَوْنَ وَمَلَئِهِ فَاسْتَکْبَرُوا وَکَانُوا قَوْمًا عَالِینَ ﴿۴۶﴾

به سوی فرعون و سران و اشراف قومش، پس تکبّر ورزیدند؛ و آنان قومی برتری جو بودند. (۴۶) 

فَقَالُوا أَنُؤْمِنُ لِبَشَرَیْنِ مِثْلِنَا وَقَوْمُهُمَا لَنَا عَابِدُونَ ﴿۴۷﴾

و گفتند: آیا به دو بشری که مانند خودمان هستند ایمان بیاوریم در حالی که قوم [و قبیله] آن دو بردگان ما هستند؟ (۴۷) 

فَکَذّبُوهُمَا فَکَانُوا مِنَ الْمُهْلَکِینَ ﴿۴۸﴾

در نتیجه هر دو را تکذیب کردند و از هلاک شدگان شدند. (۴۸) 

وَلَقَدْ آتَیْنَا مُوسَی الْکِتَابَ لَعَلّهُمْ یَهْتَدُونَ ﴿۴۹﴾

همانا ما به موسی کتاب دادیم، تا آنان هدایت شوند. (۴۹) 

وَجَعَلْنَا ابْنَ مَرْیَمَ وَأُمّهُ آیَةً وَآوَیْنَاهُمَا إِلَیٰ رَبْوَةٍ ذَاتِ قَرَارٍ وَمَعِینٍ ﴿۵۰﴾

و پسر مریم و مادرش را نشانه [قدرت و رحمت خود] قرار دادیم و آن دو را در سرزمینی بلند که [دارای] جایگاهی مستقر [و امن] و آبی روان بود، جای دادیم. (۵۰) 

یَا أَیُّهَا الرُّسُلُ کُلُوا مِنَ الطَّیِّبَاتِ وَاعْمَلُوا صَالِحًا ۖ إِنّی بِمَا تَعْمَلُونَ عَلِیمٌ ﴿۵۱﴾

ای پیامبران! از خوردنی‌های پاکیزه بخورید و کار شایسته انجام دهید؛ مسلماً من به آنچه انجام می‌دهید، دانایم. (۵۱) 

وَإِنَّ هَٰذِهِ أُمَّتُکُمْ أُمَّةً وَاحِدَةً وَأَنَا رَبُّکُمْ فَاتّقُونِ ﴿۵۲﴾

و بی‌تردید این [اسلام] آیینِ [حقیقی] شماست در حالی که آیینی یگانه است، و من پروردگار شمایم؛ بنابراین از من پروا کنید. (۵۲) 

فَتَقَطَّعُوا أَمْرَهُمْ بَیْنَهُمْ زُبُرًا ۖ کُلّ حِزْبٍ بِمَا لَدَیْهِمْ فَرِحُونَ ﴿۵۳﴾

پس کار [آیین] خود را میان خویش قطعه قطعه کردند [و گروه گروه شدند]، در حالی که هر گروهی به آن [آیینی] که نزد آنان است خوشحال و شادمانند [که آیینشان بر حق است.](۵۳) 

فَذَرْهُمْ فِی غَمْرَتِهِمْ حَتّیٰ حِینٍ ﴿۵۴﴾

پس آنان را در غرقاب گمراهی و جهالتشان تا هنگامی [که مرگشان فرا رسد] واگذار. (۵۴) 

أَیَحْسَبُونَ أَنَّمَا نُمِدّهُمْ بِهِ مِنْ مَالٍ وَبَنِینَ ﴿۵۵﴾

آیا گمان می‌کنند افزونی و گسترشی که به سبب مال و اولاد به آنان می‌دهیم، (۵۵) 

نُسَارِعُ لَهُمْ فِی الْخَیْرَاتِ ۚ بَلْ لَا یَشْعُرُونَ ﴿۵۶﴾

در حقیقت می‌خواهیم در عطا کردن خیرات به آنان شتاب ورزیم؟ [چنین نیست] بلکه [آنان] درک نمی‌کنند [که ما می‌خواهیم با افزونی مال و اولاد، در تفرقه، طغیان، گمراهی و تیره بختی بیشتری فرو روند.](۵۶) 

إِنَّ الَّذِینَ هُمْ مِنْ خَشْیَةِ رَبّهِمْ مُشْفِقُونَ ﴿۵۷﴾

یقیناً آنان که از بیم پروردگارشان هراسان و نگرانند، (۵۷) 

وَالَّذِینَ هُمْ بِآیَاتِ رَبّهِمْ یُؤْمِنُونَ ﴿۵۸﴾

و آنان که به آیات پروردگارشان ایمان می‌آورند. (۵۸) 

وَالَّذِینَ هُمْ بِرَبّهِمْ لَا یُشْرِکُونَ ﴿۵۹﴾

و آنان که به پروردگارشان شرک نمی‌ورزند. (۵۹)

انتهای خبر/