صلح امام حسن(ع) باعث ماندگاری دین شد

نجیبه خاتون کرمی در گفتگو با خبرنگار پایگاه خبری تحلیلی «دیار آفتاب»؛ ضمن تبریک میلاد امام حسن مجتبی(ع) گفت: امام حسن مجتبی(ع) به ویژگی بردباری و صلح‌خواهی معروف است.‌ ایشان نه‌تنها پس از پذیرش صلح، بلكه پیش از آغاز امامت و بر عهده گرفتن امر خلافت، در دوران طفولیت نیز دارای این صفت بردباری بودند.

مدیر حوزه علمیه ریحانه الرسول(ص) ساوه افزود: امام حسن مجتبی (ع) در روشنگری جامعه پیرامون دستگاه خلافت و ظلم‌هایی که آن زمان حکومت معاویه بر مردم روا داشت، اهتمام ویژه‌ای داشتند و فرهنگ اهل بیت(ع) و اسلام ناب محمدی را احیا کرد.

وی عنوان کرد: در زمانی که آن حضرت با معاویه صلح نمودند، عده زیادی نسبت به این اقدام امام بزرگوار واکنش‌های منفی داشتند ولی این عمل امام باعث ماندگاری و بقای دین شد.

کرمی بیان کرد: صلح امام حسن(ع) عمل به تقیه بود و آن حضرت برای حفظ اسلام و مصون ماندن آن از هرگونه انحراف و جلوگیری از كشتار بی‌رحمانه مسلمانان، به ویژه كشتار هدفمند پیروان مكتب اهل بیت(ع)، به ظاهر با قدرت و سلطه زمان خود كنار آمد.

وی با اشاره به دانش بی‌حد آن حضرت گفت: دانش و علم امام حسن مجتبی(ع) از صفات بارز و روشنی بود که هر انسان منصف و تشنه علم این ویژگی را درک می‌کند.

کرمی در پایان گفت: امام حسن(ع) فرزند بزرگ‌ امیرالمؤمنین(ع) دارای شهامت، تقوا و بردباری بود. او در دامن رسول خدا تربیت یافت و بیشتر غزوات و درگیری‌های صدر اسلام را که در آخرین دهه عمر رسول خدا تحقق یافت، دیده بود. آن بزرگوار در کنار پدر، با حوادث آن دوران خوی گرفت و در راه پیشبرد اسلام هیچگونه ترس و وحشتی در دل ایشان راه پیدا نمی‌کرد و در زمان حیات و حکومت امیرالمومنین(ع) دوشادوش امام علی(ع) در مشکلات شرکت داشت و مسئولیت‌های گوناگونی را بر عهده گرفت.