سوره «نحل» آیات 15 تا 26

به گزارش پایگاه خبری و تحلیلی «دیار آفتاب»؛ هر روز، یک صفحه از کلام حق را به صورت آنلاین بشنوید.

متن و معنی آیات ۱۵ تا ۲۶ سوره «نحل» به‌شرح زیر است.

وَأَلْقَیٰ فِی الْأَرْضِ رَوَاسِیَ أَنْ تَمِیدَ بِکُمْ وَأَنْهَارًا وَسُبُلًا لَعَلّکُمْ تَهْتَدُونَ ﴿۱۵﴾

و در زمین کوه‌هایی استوار افکند تا شما را [در حال گردش وضعی و انتقالی] نلرزاند، و نهرها و راه‌هایی را [پدید آورد] تا [برای رسیدن به اهداف و مقاصد خود] راه یابید. (۱۵) 

وَعَلَامَاتٍ ۚ وَبِالنّجْمِ هُمْ یَهْتَدُونَ ﴿۱۶﴾

و [برای اینکه در عبور از کوه‌ها و بیابان‌ها و کویرها سرگردان و گم نشوید] نشانه‌ها [قرار داد]، و [مردم به هنگام شب در دل بیابان‌ها و بر سطح دریاها] به وسیله ستارگان راهیابی می‌کنند. (۱۶) 

أَفَمَنْ یَخْلُقُ کَمَنْ لَا یَخْلُقُ ۗ أَفَلَا تَذَکّرُونَ ﴿۱۷﴾

بر این اساس آیا کسی که [همه چیز] می‌آفریند، مانند کسی است که [هیچ چیز] نمی‌آفریند؟ [پس کُرنش در برابر بتان بر پایه چه دلیلی است؟] آیا پند نمی‌گیرید؟ (۱۷) 

وَإِنْ تَعُدُّوا نِعْمَةَ اللَّهِ لَا تُحْصُوهَا ۗ إِنَّ اللّهَ لَغَفُورٌ رَحِیمٌ ﴿۱۸﴾

و اگر نعمت‌های خدا را شماره کنید، هرگز نمی‌توانید آنها را به شمار آورید؛ یقیناً خدا بسیار آمرزنده و مهربان است. (۱۸) 

وَاللَّهُ یَعْلَمُ مَا تُسِرّونَ وَمَا تُعْلِنُونَ ﴿۱۹﴾

و خدا آنچه را پنهان می‌کنید و آنچه را آشکار می‌سازید، می‌داند. (۱۹) 

وَالَّذِینَ یَدْعُونَ مِنْ دُونِ اللّهِ لَا یَخْلُقُونَ شَیْئًا وَهُمْ یُخْلَقُونَ ﴿۲۰﴾

و معبودهایی را که به جای خدا می‌پرستند [نه اینکه] چیزی را نمی‌آفرینند، بلکه خودشان آفریده می‌شوند. (۲۰) 

أَمْوَاتٌ غَیْرُ أَحْیَاءٍ ۖ وَمَا یَشْعُرُونَ أَیّانَ یُبْعَثُونَ ﴿۲۱﴾

مُردگانند نه زندگان، و نمی‌دانند چه زمانی برانگیخته می‌شوند. (۲۱) 

إِلَٰهُکُمْ إِلَٰهٌ وَاحِدٌ ۚ فَالّذِینَ لَا یُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَةِ قُلُوبُهُمْ مُنْکِرَةٌ وَهُمْ مُسْتَکْبِرُونَ ﴿۲۲﴾

معبود شما معبودی یگانه است؛ پس کسانی که به آخرت ایمان نمی‌آورند، دل‌هایشان [حق را] انکار می‌کند، و آنان مستکبرند. (۲۲) 

لَا جَرَمَ أَنَّ اللَّهَ یَعْلَمُ مَا یُسِرُّونَ وَمَا یُعْلِنُونَ ۚ إِنَّهُ لَا یُحِبّ الْمُسْتَکْبِرِینَ ﴿۲۳﴾

ثابت و یقینی است که خدا آنچه را پنهان می‌کنند و آنچه را آشکار می‌نمایند، می‌داند؛ قطعاً او مستکبران را دوست ندارد. (۲۳) 

وَإِذَا قِیلَ لَهُمْ مَاذَا أَنْزَلَ رَبُّکُمْ ۙ قَالُوا أَسَاطِیرُ الْأَوّلِینَ ﴿۲۴﴾

و هنگامی که به آنان گویند: پروردگارتان چه چیزهایی نازل کرده؟ می‌گویند: [چیزی نازل نکرده، آنچه به عنوان قرآن در دسترس مردم است، همان] افسانه‌های [دروغین] پیشینیان است! (۲۴) 

لِیَحْمِلُوا أَوْزَارَهُمْ کَامِلَةً یَوْمَ الْقِیَامَةِ ۙ وَمِنْ أَوْزَارِ الَّذِینَ یُضِلّونَهُمْ بِغَیْرِ عِلْمٍ ۗ أَلَا سَاءَ مَا یَزِرُونَ ﴿۲۵﴾

سرانجام روز قیامت بار گناهانشان را به طور کامل و بخشی از بار گناهان کسانی که از روی بی‌دانشی گمراهشان می‌کنند، به دوش می‌کشند. آگاه باشید! بد باری است که به دوش می‌کشند. (۲۵) 

قَدْ مَکَرَ الَّذِینَ مِنْ قَبْلِهِمْ فَأَتَی اللَّهُ بُنْیَانَهُمْ مِنَ الْقَوَاعِدِ فَخَرَّ عَلَیْهِمُ السّقْفُ مِنْ فَوْقِهِمْ وَأَتَاهُمُ الْعَذَابُ مِنْ حَیْثُ لَا یَشْعُرُونَ ﴿۲۶﴾

همانا کسانی که پیش از اینان بودند [به همین صورت] نیرنگ زدند [تا حق را نابود کنند]، پس خدا بنیانشان را از پایه و اساس ویران کرد و سقف [خانه‌هایشان را] از بالای سرشان بر آنان فرو ریخت، و از جایی که پی نبردند، عذاب به سویشان آمد. (۲۶)

انتهای خبر/