سوره «صافات» آیات ۵۲ تا ۷۶

به گزارش گروه چندرسانه‌ای پایگاه خبری و تحلیلی «دیار آفتاب» هر روز، یک صفحه از کلام حق را به صورت آنلاین بشنوید.

متن و معنی آیات ۵۲ تا ۷۶ سوره «صافات» به‌شرح زیر است.

یَقُولُ أَإِنَّکَ لَمِنَ الْمُصَدّقِینَ ﴿۵۲﴾

[که همواره از روی تعجب به من] می‌گفت: آیا تو از باور دارندگان [رستاخیز و زنده شدن مردگان] هستی؟ (۵۲) 

أَإِذَا مِتْنَا وَکُنَّا تُرَابًا وَعِظَامًا أَإِنّا لَمَدِینُونَ ﴿۵۳﴾

آیا زمانی که ما مردیم و خاک استخوان شدیم، حتماً [زنده می‌شویم و] پاداشمان می‌دهند؟ (۵۳) 

قَالَ هَلْ أَنْتُمْ مُطّلِعُونَ ﴿۵۴﴾

[سپس به دوستان بهشتی خود] می‌گوید: آیا شما با من به دوزخ سر می‌کشید [تا از هم‌نشینم خبری بگیرید که در کجا و در چه حالی است؟](۵۴) 

فَاطّلَعَ فَرَآهُ فِی سَوَاءِ الْجَحِیمِ ﴿۵۵﴾

پس خود او به دوزخ سر می‌کشد و هم‌نشینش را وسط دوزخ می‌بیند. (۵۵) 

قَالَ تَاللّهِ إِنْ کِدْتَ لَتُرْدِینِ ﴿۵۶﴾

[به او] می‌گوید: به خدا سوگند نزدیک بود، مرا به هلاکت بیندازی. (۵۶) 

وَلَوْلَا نِعْمَةُ رَبّی لَکُنْتُ مِنَ الْمُحْضَرِینَ ﴿۵۷﴾

و اگر توفیق و رحمت پروردگارم نبود، حتماً از احضارشدگان [در دوزخ] بودم. (۵۷) 

أَفَمَا نَحْنُ بِمَیّتِینَ ﴿۵۸﴾

[آن گاه به دوستان بهشتی خود می‌گوید:] آیا ما [برای همیشه در بهشتیم و] هرگز نمی‌میریم؟ (۵۸) 

إِلَّا مَوْتَتَنَا الْأُولَیٰ وَمَا نَحْنُ بِمُعَذّبِینَ ﴿۵۹﴾

[و] جز همان مرگ نخستین [که در دنیا سراغمان آمد مرگی دیگر به سراغمان نخواهد آمد] و ما هرگز عذاب نخواهیم شد؟ [شگفتا! چه لطف خاصی از سوی خدا به ما شده است!](۵۹) 

إِنّ هَٰذَا لَهُوَ الْفَوْزُ الْعَظِیمُ ﴿۶۰﴾

بی‌تردید این همان کامیابی بزرگ است. (۶۰) 

لِمِثْلِ هَٰذَا فَلْیَعْمَلِ الْعَامِلُونَ ﴿۶۱﴾

پس باید برای چنین پاداشی عمل کنندگان عمل کنند. (۶۱) 

أَذَٰلِکَ خَیْرٌ نُزُلًا أَمْ شَجَرَةُ الزَّقّومِ ﴿۶۲﴾

آیا این [بهشت جاودان پر نعمت] برای پذیرایی بهتر است یا درخت زقّوم؟ (۶۲) 

إِنَّا جَعَلْنَاهَا فِتْنَةً لِلظّالِمِینَ ﴿۶۳﴾

ما آن را برای ستمکاران مایه شکنجه و عذاب قرار داده‌ایم. (۶۳) 

إِنّهَا شَجَرَةٌ تَخْرُجُ فِی أَصْلِ الْجَحِیمِ ﴿۶۴﴾

آن درختی است که در قعر دوزخ می‌روید، (۶۴) 

طَلْعُهَا کَأَنَّهُ رُءُوسُ الشّیَاطِینِ ﴿۶۵﴾

شکوفه‌هایش مانند سرهای شیاطین [بسیار بدنما و زشت] است. (۶۵) 

فَإِنّهُمْ لَآکِلُونَ مِنْهَا فَمَالِئُونَ مِنْهَا الْبُطُونَ ﴿۶۶﴾

پس این منکران لجوج حتماً از آن می‌خورند و شکم‌ها را از آن پر می‌کنند. (۶۶) 

ثُمَّ إِنّ لَهُمْ عَلَیْهَا لَشَوْبًا مِنْ حَمِیمٍ ﴿۶۷﴾

آن گاه به ناچار روی آن [به عنوان نوشیدنی] مخلوطی از آب بسیار داغ و متعفّن برای آنان خواهد بود! (۶۷) 

ثُمَّ إِنّ مَرْجِعَهُمْ لَإِلَی الْجَحِیمِ ﴿۶۸﴾

سپس بازگشتشان حتماً به سوی دوزخ است. (۶۸) 

إِنَّهُمْ أَلْفَوْا آبَاءَهُمْ ضَالّینَ ﴿۶۹﴾

[سزاوار بودنشان در قیامت به این همه عذاب به سبب این است که] آنان پدرانشان را گمراه یافتند، (۶۹) 

فَهُمْ عَلَیٰ آثَارِهِمْ یُهْرَعُونَ ﴿۷۰﴾

و [با اینکه می‌دانستند گمراهند بدون اندیشه و تأمل] عجولانه از پی آنان می‌رفتند! (۷۰) 

وَلَقَدْ ضَلَّ قَبْلَهُمْ أَکْثَرُ الْأَوّلِینَ ﴿۷۱﴾

و به راستی پیش از اینان بیشتر پیشینیان گمراه شدند، (۷۱) 

وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا فِیهِمْ مُنْذِرِینَ ﴿۷۲﴾

و بی‌تردید ما در میان آنان بیم‌دهندگانی فرستادیم. (۷۲) 

فَانْظُرْ کَیْفَ کَانَ عَاقِبَةُ الْمُنْذَرِینَ ﴿۷۳﴾

پس با تأمل بنگر سرانجام بیم داده شدگان چگونه بود؟ (۷۳) 

إِلَّا عِبَادَ اللّهِ الْمُخْلَصِینَ ﴿۷۴﴾

[همه هلاک شدند] جز بندگان خالص شده خدا، (۷۴) 

وَلَقَدْ نَادَانَا نُوحٌ فَلَنِعْمَ الْمُجِیبُونَ ﴿۷۵﴾

و نوح ما را ندا کرد [و ما ندایش را اجابت کردیم] پس ما به راستی نیکو اجابت کننده‌ای هستیم، (۷۵) 

وَنَجّیْنَاهُ وَأَهْلَهُ مِنَ الْکَرْبِ الْعَظِیمِ ﴿۷۶﴾

و او و خاندانش را از آن اندوه بزرگ نجادت دادیم. (۷۶)

انتهای خبر/