سوره «ص» آیات ۴۳ تا ۶۱

به گزارش گروه چندرسانه‌ای پایگاه خبری و تحلیلی «دیار آفتاب» هر روز، یک صفحه از کلام حق را به صورت آنلاین بشنوید.

متن و معنی آیات ۴۳ تا ۶۱ سوره «ص» به‌شرح زیر است.

وَوَهَبْنَا لَهُ أَهْلَهُ وَمِثْلَهُمْ مَعَهُمْ رَحْمَةً مِنّا وَذِکْرَیٰ لِأُولِی الْأَلْبَابِ ﴿۴۳﴾

و خانواده‌اش را [که در حادثه‌ها از دستش رفته بودند] و مانندشان را همراه با آنان به او بخشیدیم تا رحمتی از سوی ما و تذکری برای خردمندان باشد. (۴۳) 

وَخُذْ بِیَدِکَ ضِغْثًا فَاضْرِبْ بِهِ وَلَا تَحْنَثْ ۗ إِنَّا وَجَدْنَاهُ صَابِرًا ۚ نِعْمَ الْعَبْدُ ۖ إِنَّهُ أَوّابٌ ﴿۴۴﴾

و [به او گفتیم: چون سوگند خورده‌ای که همسرت را برای اینکه تو را در امور معنوی ناراحت کرده بود، صد تازیانه بزنی] با دستت بسته‌ای ترکه خشک برگیر و همسرت را با آن بزن، و سوگندت را مشکن. بی‌تردید ما او را شکیبا یافتیم. چه نیکو بنده‌ای! یقیناً بسیار رجوع کننده به سوی ما بود. (۴۴) 

وَاذْکُرْ عِبَادَنَا إِبْرَاهِیمَ وَإِسْحَاقَ وَیَعْقُوبَ أُولِی الْأَیْدِی وَالْأَبْصَارِ ﴿۴۵﴾

و بندگان ما ابراهیم و اسحاق و یعقوب را یاد کن که دارای قدرت و بصیرت بودند. (۴۵) 

إِنَّا أَخْلَصْنَاهُمْ بِخَالِصَةٍ ذِکْرَی الدّارِ ﴿۴۶﴾

ما آنان را با [صفت بسیار پرارزش] یاد کردن سرای آخرت با اخلاصی ویژه خالص ساختیم. (۴۶) 

وَإِنّهُمْ عِنْدَنَا لَمِنَ الْمُصْطَفَیْنَ الْأَخْیَارِ ﴿۴۷﴾

به یقین آنان در پیشگاه ما از برگزیدگان و نیکان‌اند. (۴۷) 

وَاذْکُرْ إِسْمَاعِیلَ وَالْیَسَعَ وَذَا الْکِفْلِ ۖ وَکُلّ مِنَ الْأَخْیَارِ ﴿۴۸﴾

و اسماعیل والیسع وذوالکفل را یاد کن و همه از نیکان‌اند. (۴۸) 

هَٰذَا ذِکْرٌ ۚ وَإِنَّ لِلْمُتّقِینَ لَحُسْنَ مَآبٍ ﴿۴۹﴾

این [سرگذشت‌های سازنده] یادآوری و پند است؛ و بی‌تردید برای پرهیزکاران بازگشت گاه نیکویی خواهد بود. (۴۹) 

جَنَّاتِ عَدْنٍ مُفَتّحَةً لَهُمُ الْأَبْوَابُ ﴿۵۰﴾

[آن بازگشت گاه] بهشت‌های جاویدانی است که درهایش را به روی آنان گشوده‌اند، (۵۰) 

مُتّکِئِینَ فِیهَا یَدْعُونَ فِیهَا بِفَاکِهَةٍ کَثِیرَةٍ وَشَرَابٍ ﴿۵۱﴾

در حالی که در آنجا بر تخت‌ها تکیه می‌زنند و میوه‌های فراوان و نوشیدنی مورد دلخواهشان را در آنجا می‌طلبند، (۵۱) 

وَعِنْدَهُمْ قَاصِرَاتُ الطّرْفِ أَتْرَابٌ ﴿۵۲﴾

و نزد آنان زنانی است که فقط به شوهرانشان عشق می‌ورزند، و با شوهرانشان هم سن و سال‌اند. (۵۲) 

هَٰذَا مَا تُوعَدُونَ لِیَوْمِ الْحِسَابِ ﴿۵۳﴾

[به آنان گویند:] این است آنچه شما را برای روز حساب وعده می‌دادند. (۵۳) 

إِنّ هَٰذَا لَرِزْقُنَا مَا لَهُ مِنْ نَفَادٍ ﴿۵۴﴾

این بی‌تردید عطای ماست که برای آن پایانی نیست. (۵۴) 

هَٰذَا ۚ وَإِنَّ لِلطَّاغِینَ لَشَرّ مَآبٍ ﴿۵۵﴾

این [همه برای پرهیزکاران است]، و مسلماً برای سرکشان، بدترین بازگشتگاه خواهد بود. (۵۵) 

جَهَنّمَ یَصْلَوْنَهَا فَبِئْسَ الْمِهَادُ ﴿۵۶﴾

دوزخ که در آن وارد می‌شوند و چه بد آرامگاهی است! (۵۶) 

هَٰذَا فَلْیَذُوقُوهُ حَمِیمٌ وَغَسّاقٌ ﴿۵۷﴾

این آب جوشان و مایع چرکین متعفّن است که باید آن را بچشند، (۵۷) 

وَآخَرُ مِنْ شَکْلِهِ أَزْوَاجٌ ﴿۵۸﴾

و [جز اینها] عذاب‌های دیگری مانند آن دارند. (۵۸) 

هَٰذَا فَوْجٌ مُقْتَحِمٌ مَعَکُمْ ۖ لَا مَرْحَبًا بِهِمْ ۚ إِنَّهُمْ صَالُو النّارِ ﴿۵۹﴾

[چون پیشوایان کفر به دوزخ درآیند، و پیروانشان را نیز راهی دوزخ کنند ندا رسد:] این گروهی [از پیروان شما] هستند که با فشار و زور با شما وارد دوزخ می‌شوند. [پیشوایان کفر در پاسخ ندا دهنده گویند:] خوش آمد و گشایشی بر آنان [که پیروان ما بودند] مباد، بی‌تردید آنان به آتش خواهند سوخت. (۵۹) 

قَالُوا بَلْ أَنْتُمْ لَا مَرْحَبًا بِکُمْ ۖ أَنْتُمْ قَدّمْتُمُوهُ لَنَا ۖ فَبِئْسَ الْقَرَارُ ﴿۶۰﴾

[پیروان به پیشوایان] گویند: بلکه بر شما خوش آمد و گشایشی مباد، شما این عذاب را از پیش برای ما فراهم کردید، و چه بد قرارگاهی است. (۶۰) 

قَالُوا رَبَّنَا مَنْ قَدَّمَ لَنَا هَٰذَا فَزِدْهُ عَذَابًا ضِعْفًا فِی النّارِ ﴿۶۱﴾

می‌گویند: پروردگارا! هر کس این عذاب را از پیش برای ما فراهم آورده است، برای او در آتش عذابی دو چندان بیفزا. (۶۱)

انتهای خبر/