سوره «ص» آیات ۱ تا ۱۶

به گزارش گروه چندرسانه‌ای پایگاه خبری و تحلیلی «دیار آفتاب» هر روز، یک صفحه از کلام حق را به صورت آنلاین بشنوید.

متن و معنی آیات ۱ تا ۱۶ سوره «ص» به‌شرح زیر است.

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِیمِ ص ۚ وَالْقُرْآنِ ذِی الذّکْرِ ﴿۱﴾

به نام خدا که رحمتش بی‌اندازه است و مهربانی‌اش همیشگی.

ص، سوگند به قرآن که مشتمل بر ذکر [حقایق، معارف، مطالب اخلاقی و اجتماعی و احکام حلال و حرام] است. (۱) 

بَلِ الَّذِینَ کَفَرُوا فِی عِزّةٍ وَشِقَاقٍ ﴿۲﴾

[اینکه قرآن را نمی‌پذیرند، برای این نیست که زمینه‌ای برای پذیرش آن وجود ندارد] بلکه کافران [غرق] در تکبّر [و سرکشی و عداوت] و دشمنی‌اند. (۲) 

کَمْ أَهْلَکْنَا مِنْ قَبْلِهِمْ مِنْ قَرْنٍ فَنَادَوْا وَلَاتَ حِینَ مَنَاصٍ ﴿۳﴾

چه بسیار اقوامی که پیش از آنان هلاک کردیم که [وقت نزول عذاب] فریاد کمک خواهی سر دادند، در حالی که وقت گریز و یافتن پناهگاه نبود؛ (۳) 

وَعَجِبُوا أَنْ جَاءَهُمْ مُنْذِرٌ مِنْهُمْ ۖ وَقَالَ الْکَافِرُونَ هَٰذَا سَاحِرٌ کَذّابٌ ﴿۴﴾

و از اینکه بیم دهنده‌ای از جنس خودشان به سوی آنان آمده است تعجب کردند، و کافران گفتند: این جادوگری بسیار دروغگوست. (۴) 

أَجَعَلَ الْآلِهَةَ إِلَٰهًا وَاحِدًا ۖ إِنّ هَٰذَا لَشَیْءٌ عُجَابٌ ﴿۵﴾

آیا [محمّد] معبودان [گوناگون] را معبودی یگانه قرار داده است؟ به راستی [که منحصر کردن معبودان در یک معبود] چیزی بسیار شگفت است. (۵) 

وَانْطَلَقَ الْمَلَأُ مِنْهُمْ أَنِ امْشُوا وَاصْبِرُوا عَلَیٰ آلِهَتِکُمْ ۖ إِنّ هَٰذَا لَشَیْءٌ یُرَادُ ﴿۶﴾

سران و اشرافشان روان شدند [و فریاد برداشتند] که بروید و بر پرستش و نگهداری معبودانتان ایستادگی کنید زیرا از این دعوت [به سوی خدای یگانه] ریاست و آقایی بر اراده شده است. (۶) 

مَا سَمِعْنَا بِهَٰذَا فِی الْمِلَّةِ الْآخِرَةِ إِنْ هَٰذَا إِلّا اخْتِلَاقٌ ﴿۷﴾

ما این [پرستش معبود یگانه] را در آخرین آیین [که پدرانمان بر آن بودند] نشنیده‌ایم؛ این جز دروغی ساخته شده نیست. (۷) 

أَأُنْزِلَ عَلَیْهِ الذِّکْرُ مِنْ بَیْنِنَا ۚ بَلْ هُمْ فِی شَکٍّ مِنْ ذِکْرِی ۖ بَلْ لَمّا یَذُوقُوا عَذَابِ ﴿۸﴾

آیا از میان ما [که دارای ثروت فراوان و مقام و قدرتیم] قرآن، فقط بر او [که فقیری یتیم بیش نیست] نازل شده است؟![نه، قرآن دروغی ساخته شده نیست] بلکه اینان درباره قرآن من در شک هستند، بلکه هنوز عذاب را نچشیده‌اند [تا از بیماری شک درآیند و به حقّانیّت آن اقرار کنند و زبان از گستاخی و جسارت ببندند.](۸)

أَمْ عِنْدَهُمْ خَزَائِنُ رَحْمَةِ رَبِّکَ الْعَزِیزِ الْوَهّابِ ﴿۹﴾

مگر خزانه‌های رحمت پروردگار توانای شکست ناپذیر و بخشنده‌ات نزد آنان است [که منصب نبوّت را به هر کس که دلشان خواست ببخشند؟](۹) 

أَمْ لَهُمْ مُلْکُ السّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَیْنَهُمَا ۖ فَلْیَرْتَقُوا فِی الْأَسْبَابِ ﴿۱۰﴾

یا مگر مالکیّت و فرمانروایی آسمان‌ها و زمین و آنچه میان آنهاست، در اختیار آنان است؟ [اگر چنین است] پس [بیایند] از نردبان‌ها [ی رساننده به این مالکیّت و فرمانروایی] بالا روند [و امور را به دست گیرند و مانع نزول وحی بر محمّد شوند و خود به هر کس که بخواهند وحی کنند.](۱۰) 

جُنْدٌ مَا هُنَالِکَ مَهْزُومٌ مِنَ الْأَحْزَابِ ﴿۱۱﴾

اینان لشکری ناچیز و اندک [از احزاب کفر و شرک] اند که در آنجا [که میدان جنگ بدر است] شکست خوردنی هستند. (۱۱) 

کَذّبَتْ قَبْلَهُمْ قَوْمُ نُوحٍ وَعَادٌ وَفِرْعَوْنُ ذُو الْأَوْتَادِ ﴿۱۲﴾

پیش از اینان نیز قوم نوح و عاد و فرعون که از تمام ابزار حاکمیت برخوردار بودند [پیامبران را] انکار کردند؛ (۱۲) 

وَثَمُودُ وَقَوْمُ لُوطٍ وَأَصْحَابُ الْأَیْکَةِ ۚ أُولَٰئِکَ الْأَحْزَابُ ﴿۱۳﴾

و نیز قوم ثمود و قوم لوط و اصحاب ایکه همان احزاب کفر و شرک‌اند، (۱۳) 

إِنْ کُلٌّ إِلَّا کَذَّبَ الرُّسُلَ فَحَقّ عِقَابِ ﴿۱۴﴾

که هر یک از اینان پیامبران را انکار کردند، پس عقوبت [من بر آنان] محقق و ثابت شد، (۱۴) 

وَمَا یَنْظُرُ هَٰؤُلَاءِ إِلّا صَیْحَةً وَاحِدَةً مَا لَهَا مِنْ فَوَاقٍ ﴿۱۵﴾

و اینان [که تو را انکار می‌کنند] جز یک فریاد مرگبار را که هیچ تأخیری در آن نیست، انتظار نمی‌کشند، (۱۵) 

وَقَالُوا رَبَّنَا عَجِّلْ لَنَا قِطّنَا قَبْلَ یَوْمِ الْحِسَابِ ﴿۱۶﴾

و [اینان از روی مسخره] گفتند: پروردگارا! پیش از روز حساب، هر چه زودتر سهم ما را از عذاب به ما بده. (۱۶)

انتهای خبر/