سوره «یس» آیات ۲۸ تا ۴۰

به گزارش گروه چندرسانه‌ای پایگاه خبری و تحلیلی «دیار آفتاب» هر روز، یک صفحه از کلام حق را به صورت آنلاین بشنوید.

متن و معنی آیات ۲۸ تا ۴۰ سوره «یس» به‌شرح زیر است.

وَمَا أَنْزَلْنَا عَلَیٰ قَوْمِهِ مِنْ بَعْدِهِ مِنْ جُنْدٍ مِنَ السَّمَاءِ وَمَا کُنّا مُنْزِلِینَ ﴿۲۸﴾

و بعد از شهادت او هیچ سپاهی از آسمان بر [هلاکت] قومش نازل نکردیم، و بر آن نبوده‌ایم که نازل کنیم. (۲۸) 

إِنْ کَانَتْ إِلّا صَیْحَةً وَاحِدَةً فَإِذَا هُمْ خَامِدُونَ ﴿۲۹﴾

[کیفرشان] جز یک فریاد مرگبار نبود که ناگهان [پس از آن فریاد] همه بی‌حرکت و خاموش شدند! (۲۹) 

یَا حَسْرَةً عَلَی الْعِبَادِ ۚ مَا یَأْتِیهِمْ مِنْ رَسُولٍ إِلّا کَانُوا بِهِ یَسْتَهْزِئُونَ ﴿۳۰﴾

ای دریغ و افسوس بر این بندگان که هیچ پیامبری برای هدایتشان نمی‌آمد مگر اینکه او را مسخره می‌کردند! (۳۰) 

أَلَمْ یَرَوْا کَمْ أَهْلَکْنَا قَبْلَهُمْ مِنَ الْقُرُونِ أَنّهُمْ إِلَیْهِمْ لَا یَرْجِعُونَ ﴿۳۱﴾

آیا [مشرکان مکه] ندانسته‌اند چه بسیار از اقوام پیش از آنان را [به سبب کفر و طغیانشان] هلاک کردیم که آنان هرگز نزد اینان برنمی گردند، [و در دنیا زندگی دوباره نمی‌یابند،](۳۱) 

وَإِنْ کُلٌّ لَمّا جَمِیعٌ لَدَیْنَا مُحْضَرُونَ ﴿۳۲﴾

و همه آنان [بدون استثنا گردآوری خواهند شد و] در قیامت نزد ما احضار می‌شوند. (۳۲) 

وَآیَةٌ لَهُمُ الْأَرْضُ الْمَیْتَةُ أَحْیَیْنَاهَا وَأَخْرَجْنَا مِنْهَا حَبّا فَمِنْهُ یَأْکُلُونَ ﴿۳۳﴾

و این زمین مرده برای آنان نشانه‌ای [آشکار بر اینکه ما مردگان را در قیامت زنده می‌کنیم] می‌باشد که آن را زنده کردیم و از آن دانه بیرون می‌آوریم که از آن می‌خورند، (۳۳) 

وَجَعَلْنَا فِیهَا جَنَّاتٍ مِنْ نَخِیلٍ وَأَعْنَابٍ وَفَجّرْنَا فِیهَا مِنَ الْعُیُونِ ﴿۳۴﴾

و در آن بوستان‌هایی از درختان خرما و انگور قرار دادیم، و در آن از چشمه‌های گوناگون روان ساختیم، (۳۴) 

لِیَأْکُلُوا مِنْ ثَمَرِهِ وَمَا عَمِلَتْهُ أَیْدِیهِمْ ۖ أَفَلَا یَشْکُرُونَ ﴿۳۵﴾

تا از میوه آن و آنچه دست‌هایشان به عمل می‌آورد [مانند شیره، کشمش، شربت و…] بخورند، آیا سپاس گزاری نمی‌کنند؟ (۳۵) 

سُبْحَانَ الَّذِی خَلَقَ الْأَزْوَاجَ کُلَّهَا مِمَّا تُنْبِتُ الْأَرْضُ وَمِنْ أَنْفُسِهِمْ وَمِمّا لَا یَعْلَمُونَ ﴿۳۶﴾

منزّه [از هر عیب و نقصی] است آنکه همه زوج‌ها را آفرید از آنچه زمین می‌رویاند و از وجود خودشان و از آنچه نمی‌دانند، (۳۶) 

وَآیَةٌ لَهُمُ اللَّیْلُ نَسْلَخُ مِنْهُ النّهَارَ فَإِذَا هُمْ مُظْلِمُونَ ﴿۳۷﴾

و نشانه‌ای [از نشانه‌های قدرت و حکمت ما] برای آنها شب است که [پوشش] روز را از آن بر می‌کنیم، پس ناگاه آنان به تاریکی درآیند، (۳۷) 

وَالشَّمْسُ تَجْرِی لِمُسْتَقَرّ لَهَا ۚ ذَٰلِکَ تَقْدِیرُ الْعَزِیزِ الْعَلِیمِ ﴿۳۸﴾

و خورشید [نیز برای آنان نشانه‌ای از قدرت ماست] که همواره به سوی قرارگاهش حرکت می‌کند. این اندازه گیری توانای شکست ناپذیر و داناست، (۳۸) 

وَالْقَمَرَ قَدَّرْنَاهُ مَنَازِلَ حَتّیٰ عَادَ کَالْعُرْجُونِ الْقَدِیمِ ﴿۳۹﴾

و برای ماه منزل‌هایی قرار دادیم تا اینکه به صورت شاخه کهنه هلالی شکل و زرد رنگ خرما برگردد [و باز به تدریج بدر کامل شود،](۳۹) 

لَا الشَّمْسُ یَنْبَغِی لَهَا أَنْ تُدْرِکَ الْقَمَرَ وَلَا اللَّیْلُ سَابِقُ النَّهَارِ ۚ وَکُلّ فِی فَلَکٍ یَسْبَحُونَ ﴿۴۰﴾

نه برای خورشید این توان هست که به ماه برسد، و نه شب از روز پیشی می‌گیرد، و هر کدام در مداری شناورند. (۴۰)

انتهای خبر/