سوره «قمر» آیه ۲۸ تا ۵۵

هر روز، یک صفحه از کلام حق را به صورت آنلاین بشنوید.

به گزارش گروه چندرسانه‌ای پایگاه خبری و تحلیلی «دیار آفتاب» هر روز، یک صفحه از کلام حق را به صورت آنلاین بشنوید.

متن و معنی آیات ۲۸ تا ۵۵ سوره «قمر» به‌شرح زیر است.

وَنَبِّئْهُمْ أَنَّ الْمَاءَ قِسْمَةٌ بَیْنَهُمْ ۖ کُلّ شِرْبٍ مُحْتَضَرٌ ﴿۲۸﴾

و آنان را خبر ده که آب آشامیدنی میان آنان و ماده شتر تقسیم شده است؛ هریک در زمان نوبت خود بر سر آب حاضر شوند. (۲۸)

فَنَادَوْا صَاحِبَهُمْ فَتَعَاطَیٰ فَعَقَرَ ﴿۲۹﴾

پس آنان یارشان را [که برای پی کردن ناقه آماده کرده بودند] فرا خواندند و [او] دست به کار شد و [ماده شتر را] پی کرد. (۲۹)

فَکَیْفَ کَانَ عَذَابِی وَنُذُرِ ﴿۳۰﴾

پس عذاب و هشدارهایم چگونه بود؟ (۳۰)

إِنّا أَرْسَلْنَا عَلَیْهِمْ صَیْحَةً وَاحِدَةً فَکَانُوا کَهَشِیمِ الْمُحْتَظِرِ ﴿۳۱﴾

ما بر آنان یک فریاد مرگبار فرستادیم، پس همه آنان به صورت گیاه خشکی که در آغل چهارپایان جمع می‌کنند، درآمدند. (۳۱)

وَلَقَدْ یَسَّرْنَا الْقُرْآنَ لِلذِّکْرِ فَهَلْ مِنْ مُدّکِرٍ ﴿۳۲﴾

و یقیناً ما قرآن را برای پند گرفتن آسان کردیم، پس آیا پند گیرنده‌ای هست؟ (۳۲)

کَذَّبَتْ قَوْمُ لُوطٍ بِالنّذُرِ ﴿۳۳﴾

قوم لوط بیم دهندگان را تکذیب کردند. (۳۳)

إِنَّا أَرْسَلْنَا عَلَیْهِمْ حَاصِبًا إِلَّا آلَ لُوطٍ ۖ نَجّیْنَاهُمْ بِسَحَرٍ ﴿۳۴﴾

ما بر آنان توفانی سخت که با خود ریگ و سنگ می‌آورد فرستادیم [در نتیجه همه را هلاک کرد]، مگر خاندان لوط را که سحرگاهان نجاتشان دادیم. (۳۴)

نِعْمَةً مِنْ عِنْدِنَا ۚ کَذَٰلِکَ نَجْزِی مَنْ شَکَرَ ﴿۳۵﴾

[این] نعمت و رحمتی از سوی ما بود، این گونه کسی را که سپاس گزار است، پاداش می‌دهیم. (۳۵)

وَلَقَدْ أَنْذَرَهُمْ بَطْشَتَنَا فَتَمَارَوْا بِالنّذُرِ ﴿۳۶﴾

به راستی لوط آنان را به مؤاخذه سخت ما بیم داده بود، ولی [آنان با وی] در بیمها و هشدارها [یش] سرسختانه مجادله و ستیزه کردند. (۳۶)

وَلَقَدْ رَاوَدُوهُ عَنْ ضَیْفِهِ فَطَمَسْنَا أَعْیُنَهُمْ فَذُوقُوا عَذَابِی وَنُذُرِ ﴿۳۷﴾

و از میهمانانش [که در حقیقت فرشتگان ما بودند] کام جویی خواستند، در نتیجه دیدگانشان را محو و نابینا کردیم؛ پس [گفتیم: طعمِ] عذاب و هشدارهایم را بچشید. (۳۷)

وَلَقَدْ صَبَّحَهُمْ بُکْرَةً عَذَابٌ مُسْتَقِرّ ﴿۳۸﴾

به یقین در سپیده دم عذابی پیگیر و پایدار به آنان رسید. (۳۸)

فَذُوقُوا عَذَابِی وَنُذُرِ ﴿۳۹﴾

پس [گفتیم: طعمِ] عذاب و هشدارهایم را بچشید. (۳۹)

وَلَقَدْ یَسَّرْنَا الْقُرْآنَ لِلذِّکْرِ فَهَلْ مِنْ مُدّکِرٍ ﴿۴۰﴾

و یقیناً ما قرآن را برای پند گرفتن آسان کردیم، پس آیا پند گیرنده‌ای هست؟ (۴۰)

وَلَقَدْ جَاءَ آلَ فِرْعَوْنَ النّذُرُ ﴿۴۱﴾

و همانا برای فرعونیان بیم دهندگان آمدند. (۴۱)

کَذَّبُوا بِآیَاتِنَا کُلّهَا فَأَخَذْنَاهُمْ أَخْذَ عَزِیزٍ مُقْتَدِرٍ ﴿۴۲﴾

[آنان] همه معجزات و آیات ما را تکذیب کردند؛ در نتیجه آنان را [به عذابی سخت] گرفتیم، گرفتن توانایی شکست ناپذیر و نیرومند. (۴۲)

أَکُفَّارُکُمْ خَیْرٌ مِنْ أُولَٰئِکُمْ أَمْ لَکُمْ بَرَاءَةٌ فِی الزّبُرِ ﴿۴۳﴾

آیا کافران [شهر] شما از اقوامی که برشمردیم، بهتر و برترند [تا به سبب بهتری و برتری مصون از عذاب باشند؟] یا برای شما در کتاب‌های آسمانی امان نامه‌ای هست [که هر جرمی را مرتکب شوید عذابی نخواهید داشت؟!](۴۳)

أَمْ یَقُولُونَ نَحْنُ جَمِیعٌ مُنْتَصِرٌ ﴿۴۴﴾

یا [آنکه] می‌گویند: ما گروهی متحد و پشتیبان یکدیگریم [که هرکس بخواهد آسیبی به ما رساند، با قدرت هرچه تمام‌تر از او انتقام می‌گیریم؟](۴۴)

سَیُهْزَمُ الْجَمْعُ وَیُوَلُّونَ الدّبُرَ ﴿۴۵﴾

به زودی [این] گروه [متحد در جنگی که خود بر ضد مؤمنان تدارک می‌بینند] شکست می‌خورند و پشت کنان می‌گریزند. (۴۵)

بَلِ السَّاعَةُ مَوْعِدُهُمْ وَالسَّاعَةُ أَدْهَیٰ وَأَمَرّ ﴿۴۶﴾

بلکه وعده گاهشان قیامت است، و قیامت هولناک‌تر و تلخ‌تر است. (۴۶)

إِنّ الْمُجْرِمِینَ فِی ضَلَالٍ وَسُعُرٍ ﴿۴۷﴾

بی‌تردید گنهکاران در گمراهی و انحراف و در آتش افروخته‌اند. (۴۷)

یَوْمَ یُسْحَبُونَ فِی النَّارِ عَلَیٰ وُجُوهِهِمْ ذُوقُوا مَسّ سَقَرَ ﴿۴۸﴾

روزی که با صورت در آتش کشیده می‌شوند [و به آنان می‌گویند:] سوزندگی و عذاب دردناک دوزخ را بچشید. (۴۸)

إِنَّا کُلّ شَیْءٍ خَلَقْنَاهُ بِقَدَرٍ ﴿۴۹﴾

ما هر چیزی را به اندازه آفریدیم. (۴۹)