سوره «صافات» آیات ۱۰۳ تا ۱۲۶

به گزارش گروه چندرسانه‌ای پایگاه خبری و تحلیلی «دیار آفتاب» هر روز، یک صفحه از کلام حق را به صورت آنلاین بشنوید.

متن و معنی آیات ۱۰۳ تا ۱۲۶ سوره «صافات» به‌شرح زیر است.

فَلَمَّا أَسْلَمَا وَتَلّهُ لِلْجَبِینِ ﴿۱۰۳﴾

پس هنگامی که آن دو تسلیم [خواسته خدا] شدند و ابراهیم، جبین او را به زمین نهاد [تا ذبحش کند](۱۰۳) 

وَنَادَیْنَاهُ أَنْ یَا إِبْرَاهِیمُ ﴿۱۰۴﴾

و او را ندا دادیم که‌ای ابراهیم! (۱۰۴) 

قَدْ صَدَّقْتَ الرُّؤْیَا ۚ إِنّا کَذَٰلِکَ نَجْزِی الْمُحْسِنِینَ ﴿۱۰۵﴾

خوابت را تحقق دادی [و فرمان پروردگارت را اجرا کردی]، به راستی ما نیکوکاران را این گونه پاداش می‌دهیم [که نیّت پاک و خالصشان را به جای عمل می‌پذیریم.](۱۰۵) 

إِنّ هَٰذَا لَهُوَ الْبَلَاءُ الْمُبِینُ ﴿۱۰۶﴾

به یقین این همان آزمایش روشن بود. (۱۰۶) 

وَفَدَیْنَاهُ بِذِبْحٍ عَظِیمٍ ﴿۱۰۷﴾

و ما اسماعیل را در برابر قربانی بزرگی [از ذبح شدن] رهانیدیم، (۱۰۷) 

وَتَرَکْنَا عَلَیْهِ فِی الْآخِرِینَ ﴿۱۰۸﴾

و در میان آیندگان برای او [نام نیک] به جا گذاشتیم. (۱۰۸) 

سَلَامٌ عَلَیٰ إِبْرَاهِیمَ ﴿۱۰۹﴾

سلام بر ابراهیم. (۱۰۹) 

کَذَٰلِکَ نَجْزِی الْمُحْسِنِینَ ﴿۱۱۰﴾

[ما] نیکوکاران را این گونه پاداش می‌دهیم. (۱۱۰) 

إِنّهُ مِنْ عِبَادِنَا الْمُؤْمِنِینَ ﴿۱۱۱﴾

بی‌تردید او از بندگان مؤمن ما بود، (۱۱۱) 

وَبَشَّرْنَاهُ بِإِسْحَاقَ نَبِیًّا مِنَ الصّالِحِینَ ﴿۱۱۲﴾

و ما او را به اسحاق که پیامبری از شایستگان بود مژده دادیم، (۱۱۲) 

وَبَارَکْنَا عَلَیْهِ وَعَلَیٰ إِسْحَاقَ ۚ وَمِنْ ذُرِّیّتِهِمَا مُحْسِنٌ وَظَالِمٌ لِنَفْسِهِ مُبِینٌ ﴿۱۱۳﴾

و بر او و بر اسحاق برکت دادیم، و از دودمان آن دو برخی نیکوکارند و برخی آشکارا ستمکار بر خویشند، (۱۱۳) 

وَلَقَدْ مَنَنّا عَلَیٰ مُوسَیٰ وَهَارُونَ ﴿۱۱۴﴾

و به راستی ما به موسی و هارون نعمت دادیم، (۱۱۴) 

وَنَجّیْنَاهُمَا وَقَوْمَهُمَا مِنَ الْکَرْبِ الْعَظِیمِ ﴿۱۱۵﴾

و آن دو نفر و قومشان را از اندوه بزرگ نجات بخشیدیم، (۱۱۵) 

وَنَصَرْنَاهُمْ فَکَانُوا هُمُ الْغَالِبِینَ ﴿۱۱۶﴾

و آنان را یاری دادیم در نتیجه پیروز شدند، (۱۱۶) 

وَآتَیْنَاهُمَا الْکِتَابَ الْمُسْتَبِینَ ﴿۱۱۷﴾

و هر دو را کتاب بسیار روشنگر عطا کردیم، (۱۱۷) 

وَهَدَیْنَاهُمَا الصّرَاطَ الْمُسْتَقِیمَ ﴿۱۱۸﴾

وبه راه راست هدایتشان نمودیم، (۱۱۸) 

وَتَرَکْنَا عَلَیْهِمَا فِی الْآخِرِینَ ﴿۱۱۹﴾

و در میان آیندگان برای هر دو نفر نام نیک به جا گذاشتیم. (۱۱۹) 

سَلَامٌ عَلَیٰ مُوسَیٰ وَهَارُونَ ﴿۱۲۰﴾

سلام بر موسی و هارون. (۱۲۰) 

إِنّا کَذَٰلِکَ نَجْزِی الْمُحْسِنِینَ ﴿۱۲۱﴾

ما نیکوکاران را این گونه پاداش می‌دهیم. (۱۲۱) 

إِنّهُمَا مِنْ عِبَادِنَا الْمُؤْمِنِینَ ﴿۱۲۲﴾

بی‌تردید هر دو از بندگان مؤمن ما بودند، (۱۲۲) 

وَإِنّ إِلْیَاسَ لَمِنَ الْمُرْسَلِینَ ﴿۱۲۳﴾

و بی‌تردید الیاس از پیامبران بود. (۱۲۳) 

إِذْ قَالَ لِقَوْمِهِ أَلَا تَتّقُونَ ﴿۱۲۴﴾

[یاد کن] هنگامی را که به قومش گفت: آیا [از شرک وطغیان] نمی‌پرهیزید؟ (۱۲۴) 

أَتَدْعُونَ بَعْلًا وَتَذَرُونَ أَحْسَنَ الْخَالِقِینَ ﴿۱۲۵﴾

آیا بت «بعل» را می‌پرستید و بهترین آفرینندگان را رها می‌کنید؟! (۱۲۵) 

اللَّهَ رَبَّکُمْ وَرَبَّ آبَائِکُمُ الْأَوّلِینَ ﴿۱۲۶﴾

خدا را که پروردگار شما و پروردگار پدران پیشین شماست. (۱۲۶)

انتهای خبر/