سوره «الحج» آیات ۵۶ تا ۶۴

به گزارش پایگاه خبری و تحلیلی «دیار آفتاب»؛ هر روز، یک صفحه از کلام حق را به صورت آنلاین بشنوید.

متن و معنی آیات ۵۶ تا ۶۴ سوره «الحج» به‌شرح زیر است.

الْمُلْکُ یَوْمَئِذٍ لِلَّهِ یَحْکُمُ بَیْنَهُمْ ۚ فَالَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ فِی جَنَّاتِ النّعِیمِ ﴿۵۶﴾

آن روز، حاکمیّت و فرمانروایی ویژه خداست. میان آنان داوری می‌کند؛ پس کسانی که ایمان آورده و کارهای شایسته انجام داده‌اند، در بهشت‌های پر نعمت‌اند. (۵۶) 

وَالَّذِینَ کَفَرُوا وَکَذّبُوا بِآیَاتِنَا فَأُولَٰئِکَ لَهُمْ عَذَابٌ مُهِینٌ ﴿۵۷﴾

و کسانی که کافر شده و آیات ما را تکذیب کرده‌اند، پس عذابی خوارکننده برای آنان است. (۵۷) 

وَالَّذِینَ هَاجَرُوا فِی سَبِیلِ اللَّهِ ثُمَّ قُتِلُوا أَوْ مَاتُوا لَیَرْزُقَنَّهُمُ اللَّهُ رِزْقًا حَسَنًا ۚ وَإِنَّ اللَّهَ لَهُوَ خَیْرُ الرّازِقِینَ ﴿۵۸﴾

و کسانی که در راه خدا هجرت کرده سپس کشته شده یا مرده‌اند، به یقین خدا رزقی نیکو به آنان می‌دهد؛ و قطعاً خدا بهترین روزی دهندگان است. (۵۸) 

لَیُدْخِلَنَّهُمْ مُدْخَلًا یَرْضَوْنَهُ ۗ وَإِنَّ اللّهَ لَعَلِیمٌ حَلِیمٌ ﴿۵۹﴾

مسلماً آنان را به جایگاهی که آن را می‌پسندند وارد می‌کند؛ و بی‌تردید خدا دانا و بردبار است. (۵۹) 

ذَٰلِکَ وَمَنْ عَاقَبَ بِمِثْلِ مَا عُوقِبَ بِهِ ثُمَّ بُغِیَ عَلَیْهِ لَیَنْصُرَنَّهُ اللَّهُ ۗ إِنَّ اللَّهَ لَعَفُوّ غَفُورٌ ﴿۶۰﴾

[مطلب درباره مؤمن و کافر] همان است [که گفتیم]، و هر کس به مانند آنچه به آن عقوبت شده [متجاوز را] عقوبت کند، آن گاه به وی ستم شود، یقیناً خدا او را یاری می‌دهد؛ زیرا خدا باگذشت و بسیار آمرزنده است. (۶۰) 

ذَٰلِکَ بِأَنَّ اللَّهَ یُولِجُ اللَّیْلَ فِی النَّهَارِ وَیُولِجُ النَّهَارَ فِی اللَّیْلِ وَأَنَّ اللّهَ سَمِیعٌ بَصِیرٌ ﴿۶۱﴾

این [یاری ستمدیده بر ضد ستمکار] به سبب این است که خدا [دارای قدرت بی‌نهایت است و گوشه‌ای از قدرتش اینکه] همواره شب را در روز و روز را در شب درمی آورد؛ و به یقین خدا شنوا و بیناست. (۶۱) 

ذَٰلِکَ بِأَنَّ اللَّهَ هُوَ الْحَقُّ وَأَنَّ مَا یَدْعُونَ مِنْ دُونِهِ هُوَ الْبَاطِلُ وَأَنَّ اللَّهَ هُوَ الْعَلِیّ الْکَبِیرُ ﴿۶۲﴾

این [قدرت بی‌نهایت او نسبت به امور آفرینش و نسبت به وضع و حال مردم] برای این است که فقط خدا حق است، و اینکه آنچه را جز او می‌پرستید، باطل است، و اینکه فقط خدا بلند مرتبه و بزرگ است. (۶۲) 

أَلَمْ تَرَ أَنَّ اللَّهَ أَنْزَلَ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً فَتُصْبِحُ الْأَرْضُ مُخْضَرَّةً ۗ إِنَّ اللّهَ لَطِیفٌ خَبِیرٌ ﴿۶۳﴾

آیا ندانسته‌ای که خدا از آسمان آبی نازل می‌کند، در نتیجه زمین سرسبز و خرم می‌شود؛ به یقین خدا لطیف و آگاه است. (۶۳) 

لَهُ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَمَا فِی الْأَرْضِ ۗ وَإِنَّ اللَّهَ لَهُوَ الْغَنِیّ الْحَمِیدُ ﴿۶۴﴾

آنچه در آسمان‌ها و آنچه در زمین است، فقط در سیطره مالکیّت و فرمانروایی اوست؛ و یقیناً خداست که خود بی‌نیاز و ستوده است. (۶۴)

انتهای خبر/