رسول اکرم (ص‌): کمال عقل پس از ایمان به خدا، مدارا کردن با مردم است
نسخه شکست‌خورده را دوباره نپیچید!

بازگشت روحانی و ظریف، بازگشت به بن‌بست است

در شرایطی که تجربه تلخ برجام و عهدشکنی‌های مکرر غرب هنوز از حافظه سیاسی کشور پاک نشده، روزنامه اصلاح‌طلب آرمان‌ملی خواستار بازگشت روحانی و ظریف به میز مذاکره با آمریکا شده است.

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «دیار آفتاب» به نقل از شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ در بحبوحه تجربه تاریخی اعتماد به غرب؛ از برجام گرفته تا دور جدید مذاکرات و با وجود حملات اخیر اسرائیل به ایران، روزنامه اصلاح‌طلب آرمان‌ملی در یادداشتی، پیشنهاد داده که حسن روحانی و محمدجواد ظریف به‌عنوان نمایندگان ویژه برای دیدار با ترامپ یا مقامات غربی به کاخ سفید بروند.

نویسنده این یادداشت، در شرایطی چنین نسخه‌ای برای سیاست خارجی ایران می‌پیچد که حمله رژیم صهیونیستی به تهران، نطنز و اصفهان دقیقاً در آستانه دور جدید گفت‌وگوها رخ داده و عملاً فرآیند مذاکرات را به جنگی ۱۲روزه تبدیل کرد.

«مذاکره با حکم حکومتی»؟!

در بخش ابتدایی یادداشت آرمان‌ملی آمده: «اکنون که خطر ادامه جنگ تقویت شده است، دولتمردان باید هشیاری لازم را داشته باشند. هیأتی باید به مذاکره برود که زبان دیپلماسی را داشته باشد… حتی شده با حکم حکومتی باید این چهره‌ها (روحانی و ظریف) به تیم مذاکره‌کننده اضافه شوند.» 

این درخواست، در حالی مطرح می‌شود که عملکرد همین چهره‌ها در توافق برجام، هنوز هم یکی از پرچالش‌ترین تجربه‌های دیپلماتیک جمهوری اسلامی محسوب می‌شود؛ توافقی که نه‌تنها منافع اقتصادی وعده‌داده‌شده را محقق نکرد، بلکه با خروج ناگهانی ترامپ از آن، عملاً به عاملی برای افزایش فشارهای سیاسی و اقتصادی بر ایران تبدیل شد.

ادعای انحصار زبان دیپلماسی

آرمان‌ملی، در دفاع از این پیشنهاد، استدلال می‌کند که: «در بین جمع موجود، روحانی و ظریف به‌خاطر آشنایی با فضای مذاکراتی باید به تیم اضافه شوند.» 

این در حالی است که تجربه ۸ سال دولت تدبیر و امید، با تکیه بر همین «آشنایی» انجام شد و نتیجه‌اش تبدیل ایران به «بدهکار صادق» شد؛ کشوری که همه تعهدات را زودتر انجام داد و طرف مقابل حتی گامی جدی برنداشت. آیا تکرار این مسیر، جز بازگشت به همان بن‌بست قبلی خواهد بود؟

خوش‌بینی تاریخی یا مماشات؟

در بخش دیگری از این یادداشت، آمده است: «ما همواره باید برای حفظ کیان ایران زمان بخریم… اکنون همه تلاش ما باید رسیدن به صلح باشد.» 

این نگاه، یادآور سیاست «مماشات» در تاریخ دیپلماسی غرب است؛ مشابه آنچه نویل چمبرلین نخست‌وزیر وقت انگلیس در سال ۱۹۳۸ در قبال آلمان نازی پی گرفت. محمدجواد ظریف نیز با همه تفاوت‌های تاریخی و فرهنگی امروز می‌تواند نسخه ایرانی همان چهره باشد که توافق‌نامه‌ای را با اعتماد امضا کرد و در نهایت نتیجه‌ای جز شکست و فشار به ملت خود ندید.

آزموده‌ای که نباید آزمود

رهبر معظم انقلاب در سال ۱۴۰۰، صراحتاً تأکید کرده بودند: «در این دولت معلوم شد که اعتماد به غرب جواب نمی‌دهد… هرجا که کارها را منوط به غرب کردید ناموفق بودید.» 

اکنون، با همان تجارب، آیا باید با چشم‌بستن بر عهدشکنی‌های مکرر آمریکا، باز هم همان چهره‌هایی را که سیاست‌خارجی ایران را معطل وعده‌های پوچ کردند، به‌عنوان ناجی معرفی کنیم؟

بازگشت به مسیر خسارت‌بار ممنوع!

واقعیت آن است که مردم ایران، بهای سنگینی برای اعتماد به وعده‌های آمریکا و اروپا پرداخته‌اند. اگر مذاکره‌ای قرار است انجام شود، باید با شروط مشخص، سازوکارهای تضمین‌شده و تیمی شکل گیرد که به‌جای «اعتمادسازی برای غرب»، به فکر منافع ملی و اقتدار منطقه‌ای باشد.

حالا دیگر هیچ فرصتی برای آزمون مجدد باقی نمانده است. همان‌طور که ضرب‌المثل قدیمی می‌گوید: «آزموده را آزمودن خطاست!» 

انتهای خبر/

1404-04-11 08:50 شماره خبر : 14418

درباره نویسنده

اخبار مرتبط:
نظرات:
  • نظرات حاوی توهین و هرگونه نسبت ناروا به اشخاص حقیقی و حقوقی منتشر نمی‌شود.
  • نظراتی که غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نمی‌شود.

هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نفری باشید که نظر می‌گذارید!

تمامی حقوق مادی و معنوی، برای پایگاه خبری تحلیلی «دیار آفتاب» محفوظ می باشد.