وصیت‌نامه شهید «محمدباقر رفیعی»؛

مرگ در راه خدا سعادت است

در بخشی از وصیت‌نامه شهید «محمدباقر رفیعی» آمده است: مرگی که در راه خدا باشد برای من سعادت بزرگی است و هرگز از رفتار خودم پشیمان نخواهم بود.

به گزارش خبرنگار گروه فرهنگی پایگاه خبری تحلیلی «دیار آفتاب»؛ شهید والامقام محمدباقر رفیعی در اول فروردین سال ۱۳۴۵ در روستای چقاسیاه از توابع شهرستان شازند و در خانواده‌ای متدین و اهل دل دیده به جهان گشود، با پوشیدن لباس سبز پاسداری، خدمت به اسلام و انقلاب را آغاز کرد و از همین طریق هم به جبهه اعزام شد. نیروی رسمی لشکر ۱۷ علی بن ابی طالب (ع) بود و حدود ۸ ماه در جبهه فعالیت داشت. سرانجام پاییز عمرش فرا رسید و در هفدهم آبان‌ماه سال ۱۳۶۲ در منطقه پنجوین عراق، در حین عملیات والفجر ۴ به شهادت رسید.

پیکر مطهرش که سال‌ها در منطقه نبرد مفقود بود در ۳۰ اردیبهشت‌ماه سال ۱۳۷۵ در گلزار شهدای روستای چقاسیاه به خاک سپرده شد.

بخشی از وصیت‌نامه شهید: زندگی پر ذلالت به‌جز اینکه انسان را از خدا دور کند، هیچ فایده دیگری ندارد و مرگی که در راه خدا باشد برای من سعادت بزرگی است و هرگز از رفتار خودم پشیمان نخواهم بود.

نپندارید که من مرده ام؛ زیرا کسی می‌میرد که کورکورانه برخلاف اسلام، گام برداشته است. خدا را شکر! که چنین روزی رسید که من در زیر پرچم جمهوری اسلامی جان ناقابل خودم را فدای اسلام کردم. ای کاش هزاران جان داشتم و در راه خدا فدا می‌کردم.