سوره «الفرقان» آیات ۸۴ تا ۱۱۱

به گزارش پایگاه خبری و تحلیلی «دیار آفتاب»؛ هر روز، یک صفحه از کلام حق را به صورت آنلاین بشنوید.

متن و معنی آیات ۸۴ تا ۱۱۱ سوره «الشعرا» به‌شرح زیر است.

وَاجْعَلْ لِی لِسَانَ صِدْقٍ فِی الْآخِرِینَ ﴿۸۴﴾

و برای من در آیندگان نامی نیک و ستایشی والا مرتبه قرار ده، (۸۴) 

وَاجْعَلْنِی مِنْ وَرَثَةِ جَنَّةِ النّعِیمِ ﴿۸۵﴾

و مرا از وارثان بهشت پرنعمت گردان، (۸۵) 

وَاغْفِرْ لِأَبِی إِنَّهُ کَانَ مِنَ الضَّالّینَ ﴿۸۶﴾

و پدرم را بیامرز که او از گمراهان است، (۸۶) 

وَلَا تُخْزِنِی یَوْمَ یُبْعَثُونَ ﴿۸۷﴾

و روزی که [مردگان] برانگیخته می‌شوند، رسوایم مکن؛ (۸۷) 

یَوْمَ لَا یَنْفَعُ مَالٌ وَلَا بَنُونَ ﴿۸۸﴾

روزی که هیچ مال و اولادی سود نمی‌دهد، (۸۸) 

إِلَّا مَنْ أَتَی اللّهَ بِقَلْبٍ سَلِیمٍ ﴿۸۹﴾

مگر کسی که دلی سالم [از رذایل و خبایث] به پیشگاه خدا بیاورد، (۸۹) 

وَأُزْلِفَتِ الْجَنَّةُ لِلْمُتّقِینَ ﴿۹۰﴾

و آن روز بهشت را برای پرهیزکاران نزدیک آورند، (۹۰) 

وَبُرّزَتِ الْجَحِیمُ لِلْغَاوِینَ ﴿۹۱﴾

و آتش برافروخته را برای گمراهان آشکار کنند، (۹۱) 

وَقِیلَ لَهُمْ أَیْنَ مَا کُنْتُمْ تَعْبُدُونَ ﴿۹۲﴾

و به آنان گویند: آنچه را می‌پرستیدید، کجایند؟ (۹۲) 

مِنْ دُونِ اللّهِ هَلْ یَنْصُرُونَکُمْ أَوْ یَنْتَصِرُونَ ﴿۹۳﴾

[معبودانی را] به جای خدا؟! آیا شما را [برای رهایی از آتش] یاری می‌دهند؟ یا از خود می‌توانند دفع عذاب کنند؟ (۹۳) 

فَکُبْکِبُوا فِیهَا هُمْ وَالْغَاوُونَ ﴿۹۴﴾

پس آن بت‌ها و گمراهان [که آنها را می‌پرستیدند] به رو در آتش افروخته افکنده می‌شوند، (۹۴) 

وَجُنُودُ إِبْلِیسَ أَجْمَعُونَ ﴿۹۵﴾

با همه سپاهیان ابلیس، (۹۵) 

قَالُوا وَهُمْ فِیهَا یَخْتَصِمُونَ ﴿۹۶﴾

در حالی که در آن [آتش افروخته] با هم ستیز و نزاع می‌کنند [و به بتان] می‌گویند: (۹۶) 

تَاللَّهِ إِنْ کُنّا لَفِی ضَلَالٍ مُبِینٍ ﴿۹۷﴾

به خدا سوگند که ما در گمراهی آشکاری بودیم، (۹۷) 

إِذْ نُسَوِّیکُمْ بِرَبّ الْعَالَمِینَ ﴿۹۸﴾

که شما را با پروردگار جهانیان برابر و مساوی قرار می‌دادیم، (۹۸) 

وَمَا أَضَلَّنَا إِلّا الْمُجْرِمُونَ ﴿۹۹﴾

و ما را جز مجرمان [خائن] گمراه نکردند، (۹۹) 

فَمَا لَنَا مِنْ شَافِعِینَ ﴿۱۰۰﴾

در نتیجه برای ما نه شفیعانی است، (۱۰۰) 

وَلَا صَدِیقٍ حَمِیمٍ ﴿۱۰۱﴾

و نه یک دوست نزدیک و صمیمی، (۱۰۱) 

فَلَوْ أَنَّ لَنَا کَرّةً فَنَکُونَ مِنَ الْمُؤْمِنِینَ ﴿۱۰۲﴾

پس‌ای کاش برای ما بازگشتی [به دنیا] بود تا از مؤمنان می‌شدیم. (۱۰۲) 

إِنّ فِی ذَٰلِکَ لَآیَةً ۖ وَمَا کَانَ أَکْثَرُهُمْ مُؤْمِنِینَ ﴿۱۰۳﴾

بی‌تردید در این سرگذشت، عبرتی بزرگ وجود دارد، و [قوم ابراهیم] بیشترشان مؤمن نبودند، (۱۰۳) 

وَإِنَّ رَبَّکَ لَهُوَ الْعَزِیزُ الرّحِیمُ ﴿۱۰۴﴾

و یقیناً پروردگارت همان توانای شکست ناپذیر و مهربان است. (۱۰۴) 

کَذّبَتْ قَوْمُ نُوحٍ الْمُرْسَلِینَ ﴿۱۰۵﴾

قوم نوح پیامبران را تکذیب کردند، (۱۰۵) 

إِذْ قَالَ لَهُمْ أَخُوهُمْ نُوحٌ أَلَا تَتّقُونَ ﴿۱۰۶﴾

هنگامی که برادرشان نوح به آنان گفت: آیا [از سرانجام شرک و طغیان که خشم و عذاب خداست] نمی‌پرهیزید؟ (۱۰۶) 

إِنّی لَکُمْ رَسُولٌ أَمِینٌ ﴿۱۰۷﴾

بی‌تردید من برای شما فرستاده‌ای امینم، (۱۰۷) 

فَاتَّقُوا اللّهَ وَأَطِیعُونِ ﴿۱۰۸﴾

بنابراین از خدا پروا کنید و از من فرمان ببرید، (۱۰۸) 

وَمَا أَسْأَلُکُمْ عَلَیْهِ مِنْ أَجْرٍ ۖ إِنْ أَجْرِیَ إِلَّا عَلَیٰ رَبّ الْعَالَمِینَ ﴿۱۰۹﴾

و من از شما بر ابلاغ رسالتم هیچ پاداشی نمی‌خواهم، پاداش من فقط بر عهده پروردگار جهانیان است، (۱۰۹) 

فَاتَّقُوا اللّهَ وَأَطِیعُونِ ﴿۱۱۰﴾

بنابراین از خدا پروا کنید و از من فرمان ببرید. (۱۱۰) 

قَالُوا أَنُؤْمِنُ لَکَ وَاتّبَعَکَ الْأَرْذَلُونَ ﴿۱۱۱﴾

گفتند: آیا ما به تو ایمان بیاوریم در حالی که فرومایگان از تو پیروی کرده‌اند؟! (۱۱۱)

انتهای خبر/