سوره «الفرقان» آیات ۲۰ تا ۳۹

به گزارش پایگاه خبری و تحلیلی «دیار آفتاب»؛ هر روز، یک صفحه از کلام حق را به صورت آنلاین بشنوید.

متن و معنی آیات ۲۰ تا ۳۹ سوره «الشعرا» به‌شرح زیر است.

قَالَ فَعَلْتُهَا إِذًا وَأَنَا مِنَ الضَّالّینَ ﴿۲۰﴾

گفت: آن را در آن زمان در حالی انجام دادم که بی‌خبر از این واقعه بودم [که با مشت من در دفاع از مظلوم، آن مرد قبطی کشته می‌شود.](۲۰) 

فَفَرَرْتُ مِنْکُمْ لَمَّا خِفْتُکُمْ فَوَهَبَ لِی رَبّی حُکْمًا وَجَعَلَنِی مِنَ الْمُرْسَلِینَ ﴿۲۱﴾

چون از شما ترسیدم از دستتان گریختم، پس [با این گریز از عرصه زندگی ظالمانه شما این شایستگی را یافتم که] پروردگارم به من حکمت بخشید، و مرا از پیامبران قرار داد. (۲۱) 

وَتِلْکَ نِعْمَةٌ تَمُنُّهَا عَلَیَّ أَنْ عَبّدْتَ بَنِی إِسْرَائِیلَ ﴿۲۲﴾

آیا اینکه بنی اسرائیل را به بردگی گرفته‌ای نعمتی است که منتش را بر من می‌نهی؟! (۲۲) 

قَالَ فِرْعَوْنُ وَمَا رَبّ الْعَالَمِینَ ﴿۲۳﴾

فرعون گفت: پروردگار جهانیان چیست؟ (۲۳) 

قَالَ رَبُّ السّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَیْنَهُمَا ۖ إِنْ کُنْتُمْ مُوقِنِینَ ﴿۲۴﴾

گفت: اگر باور می‌کنید همان پروردگار آسمان‌ها و زمین و آنچه میان آنهاست. (۲۴) 

قَالَ لِمَنْ حَوْلَهُ أَلَا تَسْتَمِعُونَ ﴿۲۵﴾

[فرعون از روی مسخره] به افراد پیرامونش گفت: آیا نمی‌شنوید [که چه می‌گوید؟!](۲۵) 

قَالَ رَبُّکُمْ وَرَبُّ آبَائِکُمُ الْأَوّلِینَ ﴿۲۶﴾

[موسی] گفت: [او] پروردگار شما و پروردگار پدران پیشین شماست. (۲۶) 

قَالَ إِنَّ رَسُولَکُمُ الّذِی أُرْسِلَ إِلَیْکُمْ لَمَجْنُونٌ ﴿۲۷﴾

[فرعون] گفت: این پیامبرتان که به سوی شما فرستاده‌اند، حتماً مجنون است! (۲۷) 

قَالَ رَبّ الْمَشْرِقِ وَالْمَغْرِبِ وَمَا بَیْنَهُمَا ۖ إِنْ کُنْتُمْ تَعْقِلُونَ ﴿۲۸﴾

[موسی] گفت: پروردگار مشرق و مغرب و آنچه میان آنهاست، اگر می‌اندیشید. (۲۸) 

قَالَ لَئِنِ اتَّخَذْتَ إِلَٰهًا غَیْرِی لَأَجْعَلَنّکَ مِنَ الْمَسْجُونِینَ ﴿۲۹﴾

[فرعون] گفت: اگر معبودی جز من بگیری، قطعاً تو را از زندانیان [که زیر سخت‌ترین شکنجه‌اند] قرار خواهم داد. (۲۹) 

قَالَ أَوَلَوْ جِئْتُکَ بِشَیْءٍ مُبِینٍ ﴿۳۰﴾

[موسی] گفت: آیا اگر [بر صدق نبوتم] معجزه آشکاری برایت آورده باشم [باز هم مرا به زندان می‌افکنی؟](۳۰) 

قَالَ فَأْتِ بِهِ إِنْ کُنْتَ مِنَ الصّادِقِینَ ﴿۳۱﴾

گفت: اگر راستگویی آن را بیاور. (۳۱) 

فَأَلْقَیٰ عَصَاهُ فَإِذَا هِیَ ثُعْبَانٌ مُبِینٌ ﴿۳۲﴾

پس عصایش را انداخت و ناگهان اژدهایی حقیقی نمایان شد، (۳۲) 

وَنَزَعَ یَدَهُ فَإِذَا هِیَ بَیْضَاءُ لِلنّاظِرِینَ ﴿۳۳﴾

و دستش را [از گریبانش] بیرون آورد و ناگهان برای بینندگان سپید و روشن بود. (۳۳) 

قَالَ لِلْمَلَإِ حَوْلَهُ إِنّ هَٰذَا لَسَاحِرٌ عَلِیمٌ ﴿۳۴﴾

[فرعون] به سران و اشراف پیرامونش گفت: یقیناً این جادوگری بسیار ماهر و داناست! (۳۴) 

یُرِیدُ أَنْ یُخْرِجَکُمْ مِنْ أَرْضِکُمْ بِسِحْرِهِ فَمَاذَا تَأْمُرُونَ ﴿۳۵﴾

می‌خواهد با جادویش شما را از سرزمینتان بیرون کند، پس شما چه نظر می‌دهید؟ (۳۵) 

قَالُوا أَرْجِهْ وَأَخَاهُ وَابْعَثْ فِی الْمَدَائِنِ حَاشِرِینَ ﴿۳۶﴾

گفتند: کار او و برادرش را به تأخیر انداز و گروهی گردآورنده را به شهرها روانه کن، (۳۶) 

یَأْتُوکَ بِکُلِّ سَحّارٍ عَلِیمٍ ﴿۳۷﴾

تا هر جادوگر کاردان بسیار دانایی را نزد تو آورند. (۳۷) 

فَجُمِعَ السّحَرَةُ لِمِیقَاتِ یَوْمٍ مَعْلُومٍ ﴿۳۸﴾

پس همه جادوگران را در وعده گاه روزی معین گرد آوردند، (۳۸) 

وَقِیلَ لِلنّاسِ هَلْ أَنْتُمْ مُجْتَمِعُونَ ﴿۳۹﴾

و به همه مردم گفتند: آیا شما هم اجتماع خواهید کرد؟ (۳۹)

انتهای خبر/