تعاون؛ پیشران سرمایه‌گذاری مردمی برای تولید ملی

به گزارش خبرنگار گروه اقتصادی پایگاه خبری تحلیلی «دیار آفتاب» محمدرضا داودآبادی فعال رسانه‌ای استان مرکزی در یادداشتی نوشت: نام‌گذاری سال ۱۴۰۴ به عنوان «سرمایه‌گذاری برای تولید» از سوی مقام معظم رهبری، پیامی روشن برای همه ارکان کشور دارد، وقت آن رسیده که با بسیج منابع، ظرفیت‌ها و سرمایه‌ها، تولید داخلی را به نقطه‌ای از شکوفایی برسانیم که بتواند نیازهای کشور را تأمین کرده و زمینه‌ساز رشد پایدار شود. در این میان، تعاون به‌عنوان یکی از سه بخش اصلی اقتصاد ایران، جایگاهی ویژه در تحقق این شعار دارد.

تعاون، برخلاف تصور رایج، صرفاً یک ساختار اقتصادی نیست؛ بلکه یک فرهنگ مشارکت‌پذیر، عدالت‌محور و مردم‌نهاد است که می‌تواند سرمایه‌های خرد را در قالب تشکل‌های تعاونی به سمت تولید هدایت کند. این بخش با تکیه بر اصولی چون عضویت داوطلبانه، مدیریت دموکراتیک، مشارکت اقتصادی اعضا و مسئولیت‌پذیری اجتماعی، بستری مناسب برای تحقق اهداف کلان اقتصادی کشور فراهم می‌آورد.

در شرایطی که بسیاری از سرمایه‌گذاران خرد به دلیل نوسانات بازار، تورم و عدم امنیت سرمایه‌گذاری، از ورود به عرصه تولید واهمه دارند، تعاونی‌ها می‌توانند با ایجاد ساختارهای شفاف، اعتمادسازی و تضمین بازدهی مناسب، این سرمایه‌ها را جذب کرده و در مسیر تولید به کار گیرند. از سوی دیگر، تعاونی‌ها با تمرکز بر نیازهای محلی و منطقه‌ای، می‌توانند تولید را به صورت هدفمند و متناسب با ظرفیت‌های بومی توسعه دهند.

نقش تعاون در اشتغال‌زایی نیز قابل توجه است. بسیاری از تعاونی‌ها در حوزه‌های کشاورزی، صنعتی، خدماتی و حتی دانش‌بنیان فعالیت می‌کنند و توانسته‌اند برای هزاران نفر اشتغال مستقیم و غیرمستقیم ایجاد کنند. این ویژگی، تعاون را به ابزاری مؤثر برای کاهش بیکاری و افزایش بهره‌وری تبدیل کرده است. همچنین، با توجه به اینکه تعاونی‌ها معمولاً از سودآوری صرف فاصله گرفته و به دنبال منافع جمعی هستند، می‌توانند الگوی مناسبی برای توسعه پایدار باشند.

در تحقق شعار «سرمایه‌گذاری برای تولید»، دولت نیز نقش مهمی دارد. حمایت‌های قانونی، مالیاتی، تسهیلاتی و آموزشی از تعاونی‌ها می‌تواند زمینه‌ساز رشد این بخش شود. به‌ویژه در شرایطی که بسیاری از تعاونی‌ها با چالش‌هایی چون کمبود نقدینگی، ضعف مدیریتی و عدم دسترسی به بازارهای بزرگ مواجه‌اند، ورود دولت به‌عنوان تسهیل‌گر و ناظر، می‌تواند مسیر را هموارتر کند.

از سوی دیگر، نهادهای عمومی و خصوصی نیز می‌توانند با سرمایه‌گذاری در تعاونی‌ها، ضمن بهره‌برداری از ظرفیت‌های تولیدی، به تحقق شعار سال کمک کنند. این مشارکت می‌تواند در قالب سرمایه‌گذاری مشترک، تأمین مواد اولیه، انتقال دانش فنی و حتی بازاریابی محصولات تعاونی‌ها صورت گیرد.

نکته مهم دیگر، نقش آموزش و فرهنگ‌سازی در توسعه تعاون است. بسیاری از مردم با ساز و کار تعاونی‌ها آشنا نیستند و از مزایای عضویت در آن‌ها بی‌اطلاع‌اند. بنابراین، رسانه‌ها، دانشگاه‌ها و نهادهای فرهنگی باید در جهت تبیین اهمیت تعاون و نقش آن در اقتصاد ملی تلاش کنند. آموزش‌های تخصصی در زمینه مدیریت تعاونی، حسابداری، بازاریابی و حقوق تعاونی‌ها نیز می‌تواند به ارتقای کیفیت عملکرد این بخش کمک کند.

در سطح کلان، اگر تعاون به‌درستی مورد توجه قرار گیرد، می‌تواند به یکی از ارکان اصلی تحقق اقتصاد مقاومتی تبدیل شود. این بخش با تکیه بر سرمایه‌های داخلی، نیروی انسانی بومی و ظرفیت‌های منطقه‌ای، می‌تواند وابستگی به منابع خارجی را کاهش داده و تاب‌آوری اقتصادی کشور را افزایش دهد.

همچنین، تعاونی‌ها می‌توانند در حوزه‌های نوین مانند اقتصاد دیجیتال، انرژی‌های تجدیدپذیر، گردشگری پایدار و صنایع خلاق نیز ورود کنند و با جذب سرمایه‌های جدید، تولید را در این حوزه‌ها توسعه دهند. این تنوع فعالیت، نشان‌دهنده انعطاف‌پذیری و پویایی بخش تعاون است که می‌تواند با تحولات جهانی همگام شود.

در نهایت، تحقق شعار «سرمایه‌گذاری برای تولید» نیازمند هم‌افزایی همه بخش‌هاست. تعاون، با ویژگی‌های منحصر به‌فرد خود، می‌تواند حلقه اتصال مردم، دولت و بخش خصوصی باشد و با ایجاد شبکه‌ای از تولیدکنندگان، مصرف‌کنندگان و سرمایه‌گذاران، مسیر توسعه اقتصادی کشور را هموار کند.

اگر این ظرفیت‌ها به‌درستی شناخته و تقویت شوند، نه‌ تنها تولید داخلی رونق خواهد گرفت، بلکه عدالت اقتصادی، مشارکت اجتماعی و توسعه پایدار نیز محقق خواهد شد. تعاون، نه فقط یک ابزار اقتصادی، بلکه یک راهبرد ملی برای تحقق آرمان‌های اقتصادی کشور در سال ۱۴۰۴ و فراتر از آن است.