سرپرست سابق اداری در واحد امور کارگران واگنپارس در سال ۱۳۶۵ گفت: حمله هوایی به واگنپارس در سال ۱۳۶۵ نمایانگر لحظهای است که کارگران بیدفاع، در لباس کار و حین خدمترسانی، آماج حمله دشمن قرار گرفتند.
به گزارش گروه چندرسانهای پایگاه خبری تحلیلی «دیار آفتاب» احمد گرامی از پرسنل قدیمی شرکت واگنپارس گفت: روز پنجم مردادماه سال ۱۳۶۵ یکی از تلخترین روزهای عمر من و بسیاری از همکارانم بود.
وی افزود: مثل همیشه با صدای اذان صبح از بلندگوی مسجد محلهمان بیدار شدم. وضو گرفتم و نماز خواندم. هوای آن روز، بهشدت گرم بود، حتی برای تابستان اراک هم غیرعادی بود.
بچهها خواب بودند، نگاهی به چهره معصومشان انداختم و آرام از خانه بیرون رفتم. سر کوچه همکاران منتظر سرویس کارخانه بودند. هوا هنوز روشن نشده بود که به واگنپارس رسیدیم.
سرپرست سابق اداری در واحد امور کارگران واگنپارس در سال ۱۳۶۵ بیان کرد: کارخانه واگنپارس بسیار فعال بود. ما علاوه بر تولید واگنهای مسافری و باری، پروژه ساخت پلهای شناور برای جبهه را هم انجام میدادیم. نیروهای ما واقعاً دلسوز بودند، بعضیها داوطلبانه برای نصب این پلها به جنوب رفته بودند.
گرامی عنوان کرد: هنوز ساعت 9 نشده بود. من در ساختمان اداری بودم ناگهان صدای مهیبی آمد، شیشهها فرو ریختند، زمین لرزید. دشمن از ارتفاع پایین حمله کرده بود. ساختمانهای تولید، مونتاژ، رنگ، همه هدف قرار گرفته بودند.
وی افزود: بدن شهدا را با هر وسیلهای جمع میکردیم. برخی را با برانکاردهای ساده به درمانگاه موقت کارخانه بردیم. بعد هم آمبولانسها رسیدند. برق رفته بود، صداها در هم پیچیده بود، هیچ کس حالت عادی نداشت. آن روز فهمیدیم شهادت چه معنایی دارد.
سرپرست سابق اداری در واحد امور کارگران واگن پارس در سال ۱۳۶۵ مطرح کرد: اگر امروز ایران اسلامی در امنیت است، به خاطر خون همان کارگران شهیدی است که بیسلاح، در لباس کار، در خط تولید جان دادند. نسل امروز باید بداند که استقلال و عزت به سادگی بهدست نیامده است.
انتهای خبر/
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نفری باشید که نظر میگذارید!