سوره «واقعه» آیه ۱۷ تا ۵۰

به گزارش گروه چندرسانه‌ای پایگاه خبری و تحلیلی «دیار آفتاب» هر روز، یک صفحه از کلام حق را به صورت آنلاین بشنوید.

متن و معنی آیات ۱۷ تا ۵۰ سوره «واقعه» به‌شرح زیر است.

یَطُوفُ عَلَیْهِمْ وِلْدَانٌ مُخَلّدُونَ ﴿۱۷﴾

نوجوانانی همیشه نو جوان همواره [برای خدمت] پیرامونشان می‌گردند، (۱۷) 

بِأَکْوَابٍ وَأَبَارِیقَ وَکَأْسٍ مِنْ مَعِینٍ ﴿۱۸﴾

با قدح‌ها و کوزه‌ها و جام‌هایی از باده ناب و پاک، (۱۸) 

لَا یُصَدّعُونَ عَنْهَا وَلَا یُنْزِفُونَ ﴿۱۹﴾

که از نوشیدنش نه سردرد گیرند، و نه مست و بی‌خرد شوند، (۱۹) 

وَفَاکِهَةٍ مِمَّا یَتَخَیّرُونَ ﴿۲۰﴾

و میوه‌ها از هر نوعی که اختیار کنند، (۲۰) 

وَلَحْمِ طَیْرٍ مِمّا یَشْتَهُونَ ﴿۲۱﴾

و گوشت پرنده از هر گونه‌ای که بخواهند، (۲۱) 

وَحُورٌ عِینٌ ﴿۲۲﴾

و حوریانی چشم درشت، (۲۲) 

کَأَمْثَالِ اللّؤْلُؤِ الْمَکْنُونِ ﴿۲۳﴾

هم چون مروارید پنهان شده در صدف؛ (۲۳) 

جَزَاءً بِمَا کَانُوا یَعْمَلُونَ ﴿۲۴﴾

پاداشی است در برابر اعمالی که همواره انجام می‌دادند. (۲۴) 

لَا یَسْمَعُونَ فِیهَا لَغْوًا وَلَا تَأْثِیمًا ﴿۲۵﴾

در آنجا نه سخن بیهوده‌ای می‌شنوند، نه کلام گناه آلودی، (۲۵) 

إِلّا قِیلًا سَلَامًا سَلَامًا ﴿۲۶﴾

مگر سخنی که سلام است و سلام، (۲۶) 

وَأَصْحَابُ الْیَمِینِ مَا أَصْحَابُ الْیَمِینِ ﴿۲۷﴾

و سعادتمندان چه بلند مرتبه‌اند سعادتمندان! (۲۷) 

فِی سِدْرٍ مَخْضُودٍ ﴿۲۸﴾

در سایه درخت سدر بی‌خارند، (۲۸) 

وَطَلْحٍ مَنْضُودٍ ﴿۲۹﴾

و درختان موزی که میوه‌هایش خوشه خوشه روی هم چیده شده است، (۲۹) 

وَظِلّ مَمْدُودٍ ﴿۳۰﴾

و سایه‌ای گسترده و پایدار، (۳۰) 

وَمَاءٍ مَسْکُوبٍ ﴿۳۱﴾

و آبی ریزان، (۳۱) 

وَفَاکِهَةٍ کَثِیرَةٍ ﴿۳۲﴾

و میوه‌ای فراوان، (۳۲) 

لَا مَقْطُوعَةٍ وَلَا مَمْنُوعَةٍ ﴿۳۳﴾

که پایان نپذیرد و ممنوع نشود، (۳۳) 

وَفُرُشٍ مَرْفُوعَةٍ ﴿۳۴﴾

و همسرانی بلند مرتبه، (۳۴) 

إِنَّا أَنْشَأْنَاهُنّ إِنْشَاءً ﴿۳۵﴾

که ما آنان را با آفرینشی ویژه آفریدیم؛ (۳۵) 

فَجَعَلْنَاهُنّ أَبْکَارًا ﴿۳۶﴾

پس آنان را همواره دوشیزه قرار داده‌ایم (۳۶) 

عُرُبًا أَتْرَابًا ﴿۳۷﴾

عشقورز به شوهران، و هم سن و سال با همسران. (۳۷) 

لِأَصْحَابِ الْیَمِینِ ﴿۳۸﴾

[همه این نعمت‌ها] برای سعادتمندان [است.](۳۸) 

ثُلَّةٌ مِنَ الْأَوّلِینَ ﴿۳۹﴾

گروهی بسیار از پیشینیان، (۳۹) 

وَثُلّةٌ مِنَ الْآخِرِینَ ﴿۴۰﴾

و گروهی بسیار از پسینیان، (۴۰) 

وَأَصْحَابُ الشِّمَالِ مَا أَصْحَابُ الشّمَالِ ﴿۴۱﴾

و شقاوتمندان، چه دون پایه‌اند شقاوتمندان! (۴۱) 

فِی سَمُومٍ وَحَمِیمٍ ﴿۴۲﴾

در میان بادی سوزان و آبی جوشان [قرار دارند،](۴۲) 

وَظِلّ مِنْ یَحْمُومٍ ﴿۴۳﴾

و سایه‌ای از دودهای بسیار غلیظ و سیاه، (۴۳) 

لَا بَارِدٍ وَلَا کَرِیمٍ ﴿۴۴﴾

نه خنک است و نه آرام بخش، (۴۴) 

إِنّهُمْ کَانُوا قَبْلَ ذَٰلِکَ مُتْرَفِینَ ﴿۴۵﴾

اینان پیش از این از نازپروردگان خود کامه و سرکش بودند، (۴۵) 

وَکَانُوا یُصِرّونَ عَلَی الْحِنْثِ الْعَظِیمِ ﴿۴۶﴾

و همواره بر گناهان بزرگ پافشاری داشتند، (۴۶) 

وَکَانُوا یَقُولُونَ أَئِذَا مِتْنَا وَکُنَّا تُرَابًا وَعِظَامًا أَإِنّا لَمَبْعُوثُونَ ﴿۴۷﴾

و پیوسته می‌گفتند: آیا هنگامی که مردیم و خاک و استخوان شدیم، آیا به راستی برانگیخته می‌شویم؟! (۴۷) 

أَوَآبَاؤُنَا الْأَوّلُونَ ﴿۴۸﴾

و آیا پدران گذشته ما نیز برانگیخته می‌شوند؟! (۴۸) 

قُلْ إِنَّ الْأَوّلِینَ وَالْآخِرِینَ ﴿۴۹﴾

بگو: بی‌تردید همه پیشینیان وهمه پسینیان، (۴۹) 

لَمَجْمُوعُونَ إِلَیٰ مِیقَاتِ یَوْمٍ مَعْلُومٍ ﴿۵۰﴾

برای وعده گاه روزی معین گرد آورده خواهند شد. (۵۰)

انتهای خبر/