سوره «نجم» آیه ۲۷ تا ۶۲

به گزارش گروه چندرسانه‌ای پایگاه خبری و تحلیلی «دیار آفتاب» هر روز، یک صفحه از کلام حق را به صورت آنلاین بشنوید.

متن و معنی آیات ۲۷ تا ۶۲ سوره «نجم» به‌شرح زیر است.

إِنَّ الَّذِینَ لَا یُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَةِ لَیُسَمّونَ الْمَلَائِکَةَ تَسْمِیَةَ الْأُنْثَیٰ ﴿۲۷﴾

مسلماً کسانی که به آخرت ایمان ندارند، فرشتگان را در نامگذاری به نام زن نامگذاری می‌کنند؛ (۲۷) 

وَمَا لَهُمْ بِهِ مِنْ عِلْمٍ ۖ إِنْ یَتَّبِعُونَ إِلَّا الظَّنَّ ۖ وَإِنَّ الظَّنَّ لَا یُغْنِی مِنَ الْحَقّ شَیْئًا ﴿۲۸﴾

و آنان را به این کار هیچ آگاهی و معرفت نیست. [آنان] فقط از گمان پیروی می‌کنند، و بی‌تردید گمان [انسان را] برای دریافت حق، هیچ سودی نمی‌دهد. (۲۸) 

فَأَعْرِضْ عَنْ مَنْ تَوَلَّیٰ عَنْ ذِکْرِنَا وَلَمْ یُرِدْ إِلَّا الْحَیَاةَ الدّنْیَا ﴿۲۹﴾

بنابراین از کسانی که از یاد ما روی گردانده‌اند و جز زندگی دنیا را نخواسته‌اند، روی بگردان. (۲۹) 

ذَٰلِکَ مَبْلَغُهُمْ مِنَ الْعِلْمِ ۚ إِنَّ رَبَّکَ هُوَ أَعْلَمُ بِمَنْ ضَلّ عَنْ سَبِیلِهِ وَهُوَ أَعْلَمُ بِمَنِ اهْتَدَیٰ ﴿۳۰﴾

این [دنیا خواهی] آخرین مرز دانش و معرفت آنان است؛ یقیناً پروردگارت به کسی که از راه او منحرف شده، داناتر است، و او به کسی که هدایت یافته، آگاه‌تر است. (۳۰) 

وَلِلَّهِ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَمَا فِی الْأَرْضِ لِیَجْزِیَ الَّذِینَ أَسَاءُوا بِمَا عَمِلُوا وَیَجْزِیَ الّذِینَ أَحْسَنُوا بِالْحُسْنَی ﴿۳۱﴾

و آنچه را در آسمان‌ها و آنچه را در زمین است، فقط در سیطره مالکیّت و فرمانروایی خداست، تا کسانی را که مرتکب گناه شده‌اند، همان گناهانشان را به آنان کیفر دهد، و کسانی را که کار نیک کرده‌اند، همان کار نیکشان را به آنان پاداش دهد. (۳۱) 

الَّذِینَ یَجْتَنِبُونَ کَبَائِرَ الْإِثْمِ وَالْفَوَاحِشَ إِلَّا اللَّمَمَ ۚ إِنَّ رَبَّکَ وَاسِعُ الْمَغْفِرَةِ ۚ هُوَ أَعْلَمُ بِکُمْ إِذْ أَنْشَأَکُمْ مِنَ الْأَرْضِ وَإِذْ أَنْتُمْ أَجِنَّةٌ فِی بُطُونِ أُمَّهَاتِکُمْ ۖ فَلَا تُزَکُّوا أَنْفُسَکُمْ ۖ هُوَ أَعْلَمُ بِمَنِ اتّقَیٰ ﴿۳۲﴾

کسانی که از گناهان بزرگ و زشت کاری‌ها جز لغزش‌های کوچک دوری می‌کنند [مورد آمرزش‌اند] یقیناً آمرزش پروردگارت گسترده و وسیع است. او به شما از هنگامی که شما را از زمین به وجود آورد و از هنگامی که در شکم مادرانتان جنین بودید، داناتر است؛ پس خودستایی نکنید. او به کسی که پرهیزکاری پیشه کرده است، آگاه‌تر است. (۳۲) 

أَفَرَأَیْتَ الَّذِی تَوَلّیٰ ﴿۳۳﴾

آیا کسی را که [از حق] روی گردانید، دیدی؟ (۳۳) 

وَأَعْطَیٰ قَلِیلًا وَأَکْدَیٰ ﴿۳۴﴾

و اندکی [از مال خود] بخشید و [از باقی مانده آن] امساک ورزید. (۳۴) 

أَعِنْدَهُ عِلْمُ الْغَیْبِ فَهُوَ یَرَیٰ ﴿۳۵﴾

آیا علم غیب نزد اوست و او می‌بیند [که بارگناهانش رادر قیامت دیگری برمی دارد؟](۳۵) 

أَمْ لَمْ یُنَبّأْ بِمَا فِی صُحُفِ مُوسَیٰ ﴿۳۶﴾

یا او را به آنچه در صحیفه‌های موسی است خبر نداده‌اند؟ (۳۶) 

وَإِبْرَاهِیمَ الَّذِی وَفّیٰ ﴿۳۷﴾

و [یا به آنچه در صحیفه‌های] ابراهیم [است] همان که به طور کامل [به پیمانش با خدا] وفا کرد [آگاهش نکرده‌اند؟](۳۷) 

أَلّا تَزِرُ وَازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرَیٰ ﴿۳۸﴾

که هیچ سنگین باری بار گناه دیگری را بر نمی‌دارد، (۳۸) 

وَأَنْ لَیْسَ لِلْإِنْسَانِ إِلّا مَا سَعَیٰ ﴿۳۹﴾

و اینکه برای انسان جز آنچه تلاش کرده [هیچ نصیب و بهره‌ای] نیست، (۳۹) 

وَأَنّ سَعْیَهُ سَوْفَ یُرَیٰ ﴿۴۰﴾

و اینکه تلاش او به زودی دیده خواهد شد؛ (۴۰) 

ثُمّ یُجْزَاهُ الْجَزَاءَ الْأَوْفَیٰ ﴿۴۱﴾

سپس به تلاشش پاداش کامل خواهند داد؛ (۴۱) 

وَأَنَّ إِلَیٰ رَبّکَ الْمُنْتَهَیٰ ﴿۴۲﴾

و اینکه پایان [همه امور] به سوی پروردگارتوست؛ (۴۲) 

وَأَنّهُ هُوَ أَضْحَکَ وَأَبْکَیٰ ﴿۴۳﴾

و این اوست که می‌خنداند و می‌گریاند؛ (۴۳) 

وَأَنّهُ هُوَ أَمَاتَ وَأَحْیَا ﴿۴۴﴾

و هم اوست که می‌میراند و زنده می‌کند. (۴۴)

وَأَنَّهُ خَلَقَ الزَّوْجَیْنِ الذّکَرَ وَالْأُنْثَیٰ ﴿۴۵﴾

واوست که دو زوج نر وماده آفرید، (۴۵) 

مِنْ نُطْفَةٍ إِذَا تُمْنَیٰ ﴿۴۶﴾

از نطفه هنگامی که در رحم ریخته شود. (۴۶) 

وَأَنَّ عَلَیْهِ النّشْأَةَ الْأُخْرَیٰ ﴿۴۷﴾

و پدید آوردن جهان دیگر بر عهده اوست، (۴۷) 

وَأَنّهُ هُوَ أَغْنَیٰ وَأَقْنَیٰ ﴿۴۸﴾

و اوست که شما را توانگر کرد و سرمایه قابل ذخیره بخشید، (۴۸) 

وَأَنَّهُ هُوَ رَبُّ الشّعْرَیٰ ﴿۴۹﴾

و او پروردگار [ستاره] شِعری است، (۴۹) 

وَأَنّهُ أَهْلَکَ عَادًا الْأُولَیٰ ﴿۵۰﴾

و اوست که قوم عاد نخستین را هلاک کرد، (۵۰) 

وَثَمُودَ فَمَا أَبْقَیٰ ﴿۵۱﴾

و [نیز] قوم ثمود را به طوری که [کسی از آنان را] باقی نگذاشت (۵۱) 

وَقَوْمَ نُوحٍ مِنْ قَبْلُ ۖ إِنّهُمْ کَانُوا هُمْ أَظْلَمَ وَأَطْغَیٰ ﴿۵۲﴾

وقوم نوح را پیش‌تر [هلاک کرد]؛ زیرا آنان ستمکارتر و سرکش‌تر بودند (۵۲) 

وَالْمُؤْتَفِکَةَ أَهْوَیٰ ﴿۵۳﴾

و شهرها [ی قوم لوط] را زیر و رو کرد و به زمین کوبید. (۵۳) 

فَغَشَّاهَا مَا غَشّیٰ ﴿۵۴﴾

پس [عذاب خدا] آنان را احاطه کرد آن مقدار که احاطه کرد. (۵۴) 

فَبِأَیِّ آلَاءِ رَبّکَ تَتَمَارَیٰ ﴿۵۵﴾

پس [ای انسان!] در کدام یک از نعمت‌های پروردگارت تردید می‌کنی [که آیا از سوی خدا هست یا نیست؟!](۵۵) 

هَٰذَا نَذِیرٌ مِنَ النّذُرِ الْأُولَیٰ ﴿۵۶﴾

این پیامبر [نیز] بیم دهنده‌ای از [زمره] بیم دهندگان پیشین است. (۵۶) 

أَزِفَتِ الْآزِفَةُ ﴿۵۷﴾

قیامت نزدیک شد. (۵۷) 

لَیْسَ لَهَا مِنْ دُونِ اللّهِ کَاشِفَةٌ ﴿۵۸﴾

کسی جز خدا برطرف کننده [سختی‌ها و هول و هراسش] نیست. (۵۸) 

أَفَمِنْ هَٰذَا الْحَدِیثِ تَعْجَبُونَ ﴿۵۹﴾

آیا از این سخن تعجب می‌کنید؟ (۵۹) 

وَتَضْحَکُونَ وَلَا تَبْکُونَ ﴿۶۰﴾

و [با چنین وضعی که دارید هنوز] می‌خندید و نمی‌گریید؟! (۶۰) 

وَأَنْتُمْ سَامِدُونَ ﴿۶۱﴾

و همواره سرکشی می‌کنید و غافلانه به خوشی و خوشگذرانی مشغول هستید؟! (۶۱) 

فَاسْجُدُوا لِلّهِ وَاعْبُدُوا ۩ ﴿۶۲﴾

پس [با این وصف که قیامتی سنگین در پی دارید، بیایید] خدا را سجده کنید و بپرستید. (۶۲)

انتهای خبر/