سوره «الشوری» آیات ۳۱ تا ۴۴

به گزارش گروه چندرسانه‌ای پایگاه خبری و تحلیلی «دیار آفتاب» هر روز، یک صفحه از کلام حق را به صورت آنلاین بشنوید.

متن و معنی آیات ۳۱ تا ۴۴ سوره «الشوری» به‌شرح زیر است.

وَمَا أَنْتُمْ بِمُعْجِزِینَ فِی الْأَرْضِ ۖ وَمَا لَکُمْ مِنْ دُونِ اللَّهِ مِنْ وَلِیّ وَلَا نَصِیرٍ ﴿۳۱﴾

و شما در زمین عاجزکننده [خدا] نیستید [تا بتوانید از دسترس قدرت او بیرون روید] و جز خدا هیچ سرپرست و یاوری برای شما نیست. (۳۱)

وَمِنْ آیَاتِهِ الْجَوَارِ فِی الْبَحْرِ کَالْأَعْلَامِ ﴿۳۲﴾

از نشانه‌های او کشتی‌های کوه آسا در میان دریاست [که به کمک باد در حرکت‌اند.](۳۲) 

إِنْ یَشَأْ یُسْکِنِ الرِّیحَ فَیَظْلَلْنَ رَوَاکِدَ عَلَیٰ ظَهْرِهِ ۚ إِنَّ فِی ذَٰلِکَ لَآیَاتٍ لِکُلِّ صَبّارٍ شَکُورٍ ﴿۳۳﴾

اگر بخواهد باد را فرومی نشاند، در نتیجه کشتی‌ها به روی آب ساکن و بی‌حرکت می‌مانند؛ یقیناً در این واقعیت برای هر شکیبای سپاس گزاری نشانه‌هایی [بر قدرت و ربوبیت خدا] ست. (۳۳) 

أَوْ یُوبِقْهُنّ بِمَا کَسَبُوا وَیَعْفُ عَنْ کَثِیرٍ ﴿۳۴﴾

یا اگر بخواهد کشتی‌ها را [با سرنشینانش] به سبب گناهانی که مرتکب شده‌اند، نابود می‌کند و از بسیاری [از همان گناهان] می‌گذرد. (۳۴) 

وَیَعْلَمَ الّذِینَ یُجَادِلُونَ فِی آیَاتِنَا مَا لَهُمْ مِنْ مَحِیصٍ ﴿۳۵﴾

و تا کسانی که درآیات ما مجادله و ستیزه می‌کنند، بدانند که آنان را [از عرصه قدرت ما] هیچ گریزگاهی نیست. (۳۵) 

فَمَا أُوتِیتُمْ مِنْ شَیْءٍ فَمَتَاعُ الْحَیَاةِ الدُّنْیَا ۖ وَمَا عِنْدَ اللَّهِ خَیْرٌ وَأَبْقَیٰ لِلَّذِینَ آمَنُوا وَعَلَیٰ رَبِّهِمْ یَتَوَکّلُونَ ﴿۳۶﴾

پس آنچه [از کالا، وسایل و ابزار مادی] به شما داده‌اند، متاع [اندک و زودگذر] زندگی دنیاست، و آنچه [از بهره و پاداش] نزد خداست، برای کسانی که ایمان آورده‌اند و بر پروردگارشان توکل می‌کنند، بهتر و پایدارتر است. (۳۶) 

وَالّذِینَ یَجْتَنِبُونَ کَبَائِرَ الْإِثْمِ وَالْفَوَاحِشَ وَإِذَا مَا غَضِبُوا هُمْ یَغْفِرُونَ ﴿۳۷﴾

و [همان] کسانی که از گناهان بزرگ و از کارهای زشت دوری می‌کنند و هنگامی که [به مردم] خشم می‌گیرند، راه چشم پوشی و گذشت را برمی گزینند؛ (۳۷) 

وَالَّذِینَ اسْتَجَابُوا لِرَبِّهِمْ وَأَقَامُوا الصَّلَاةَ وَأَمْرُهُمْ شُورَیٰ بَیْنَهُمْ وَمِمّا رَزَقْنَاهُمْ یُنْفِقُونَ ﴿۳۸﴾

و آنان که دعوت پروردگارشان را اجابت کردند و نماز را برپا داشتند و کارشان در میان خودشان بر پایه مشورت است و از آنچه روزی آنان کرده‌ایم، انفاق می‌کنند؛ (۳۸) 

وَالّذِینَ إِذَا أَصَابَهُمُ الْبَغْیُ هُمْ یَنْتَصِرُونَ ﴿۳۹﴾

و آنان که هرگاه ستمی به آنان رسد [تسلیم ستم و ستمکار نمی‌شوند، بلکه از دشمن به حکم حق و برابر با قوانین اسلام] انتقام می‌گیرند؛ (۳۹) 

وَجَزَاءُ سَیِّئَةٍ سَیِّئَةٌ مِثْلُهَا ۖ فَمَنْ عَفَا وَأَصْلَحَ فَأَجْرُهُ عَلَی اللَّهِ ۚ إِنَّهُ لَا یُحِبُّ الظّالِمِینَ ﴿۴۰﴾

پاداش بدی [چون قتل و زخم زدن و اتلاف مال] مانند همان بدی است؛ ولی هر که بگذرد و [میان خود و طرف مقابلش را] اصلاح نماید. پاداشش بر عهده خداست؛ یقیناً خدا ستمکاران را دوست ندارد. (۴۰) 

وَلَمَنِ انْتَصَرَ بَعْدَ ظُلْمِهِ فَأُولَٰئِکَ مَا عَلَیْهِمْ مِنْ سَبِیلٍ ﴿۴۱﴾

و کسانی که پس از ستم دیدنشان [به حکم حق و برابر قوانین اسلام] در مقام انتقام برآیند، ایرادی بر آنان نیست [و در شرع مقدس مجوزی وجود ندارد که حق آنان را باطل کنند.](۴۱) 

إِنَّمَا السَّبِیلُ عَلَی الَّذِینَ یَظْلِمُونَ النَّاسَ وَیَبْغُونَ فِی الْأَرْضِ بِغَیْرِ الْحَقّ ۚ أُولَٰئِکَ لَهُمْ عَذَابٌ أَلِیمٌ ﴿۴۲﴾

ایراد و محکومیت فقط متوجه کسانی است که به مردم ستم روا می‌دارند و به ناحق در زمین سرکشی می‌کنند، اینانند که برای آنان عذابی دردناک خواهد بود، (۴۲) 

وَلَمَنْ صَبَرَ وَغَفَرَ إِنّ ذَٰلِکَ لَمِنْ عَزْمِ الْأُمُورِ ﴿۴۳﴾

و کسی که [با قدرت داشتن بر انتقام به اختیار خود] شکیبایی ورزد و [از انتقام] گذشت کند، بی‌تردید این از اموری است که ملازمت بر آن از واجبات است، (۴۳) 

وَمَنْ یُضْلِلِ اللَّهُ فَمَا لَهُ مِنْ وَلِیٍّ مِنْ بَعْدِهِ ۗ وَتَرَی الظَّالِمِینَ لَمَّا رَأَوُا الْعَذَابَ یَقُولُونَ هَلْ إِلَیٰ مَرَدّ مِنْ سَبِیلٍ ﴿۴۴﴾

و هر که را خدا [به کیفر کبر و عنادش] گمراه کند، او را پس از خدا هیچ سرپرست و یاوری نخواهد بود؛ و ستمکاران را [روز قیامت] می‌بینی چون عذاب را ببینند، می‌گویند: آیا راهی به سوی بازگشت [به دنیا] وجود دارد؟! (۴۴)

انتهای خبر/