سیاوش آقاخانی در گفتگو با خبرنگار گروه اجتماعی پایگاه خبری تحلیلی «دیار آفتاب» با اشاره به یکی از چالش‌های جدی مدیریت بحران آلودگی هوا گفت: مدیریت بحران آلودگی باید بر پایه معیارهای علمی و استانداردهای بین‌المللی باشد ولی در استان مرکزی درگیر تصمیمات سلیقه‌ای و مصلحت‌اندیشی‌های اداری شده است. 

وی افزود: کمیته اضطرار استان‌ها وظیفه دارند بر اساس شاخص‌های کیفیت هوا تصمیم‌گیری کنند، اما در عمل این تصمیمات گاه با تأخیر، تغییر یا تعدیل غیرکارشناسی اعلام می‌شود و همین امر موجب بی‌اعتمادی عمومی نسبت به نتایج و سیاست‌های اتخاذ شده است.

فعال محیط زیست با اشاره به شاخص کیفیت هوا (Air Quality Index) بیان کرد: این شاخص بر پایه پنج آلاینده اصلی از جمله ذرات معلق ریز و درشت، اکسیدهای گوگرد، اکسیدهای نیتروژن و ترکیبات نفتی محاسبه می‌شود. 

آقاخانی عنوان کرد: در بسیاری از کشورها روش‌های سختگیرانه‌ای برای محاسبه وضعیت آلودگی وجود دارد؛ به عنوان مثال بالاترین میزان آلاینده در هر ایستگاه مبنا قرار می‌گیرد یا میانگین سه ایستگاه آلوده‌تر محاسبه می‌شود. اما در ایران معمولاً میانگین کلی همه ایستگاه‌ها ملاک قرار می‌گیرد که این روش ساده‌انگارانه است و می‌تواند شدت واقعی آلودگی در مناطق حساس شهر را پنهان کند. 

وی تأکید کرد: این رویکرد نه تنها سلامت شهروندان را در اولویت قرار نمی‌دهد بلکه باعث می‌شود تصمیمات کمیته اضطرار با واقعیت‌های میدانی فاصله داشته باشد.

فعال محیط زیست با اشاره به روند تشکیل جلسات کمیته اضطرار خاطرنشان کرد: این جلسات معمولاً عصر روز قبل برگزار می‌شود و تصمیمات برای روز بعد اعلام می‌گردد. در این میان پیش‌بینی‌های هواشناسی و گزارش‌های دانشگاه علوم پزشکی نقش مهمی دارند، اما مشکل اصلی آن است که تصمیمات نهایی با تأخیر و گاه پس از ساعت‌ها کشمکش اداری اعلام می‌شود. 

آقاخانی اظهار کرد: هفته گذشته پیش‌بینی سکون هوا و افزایش آلاینده‌ها از سوی هواشناسی ارائه شده بود، اما تصمیمات کمیته اضطرار دیرهنگام و غیرشفاف به اطلاع مردم رسید. این تأخیر موجب شد بسیاری از شهروندان، از جمله بیماران قلبی و زنان باردار، بدون اطلاع از وضعیت بحرانی هوا در معرض خطر قرار گیرند.

وی گفت: اگر کمیته اضطرار به جمع‌بندی کارشناسی می‌رسد، همان‌جا باید تصمیم اعلام شود و نباید در مراحل بعدی تحت تأثیر مصلحت‌اندیشی‌های اداری یا فشارهای بیرونی تغییر کند. 

فعال محیط زیست در پایان تصریح کرد: در شهرهایی مانند اراک، به دلیل شرایط خاص جغرافیایی و وارونگی هوا، وضعیت آلودگی بسیار ناهنجار است و هرگونه تأخیر یا تعدیل در تصمیمات می‌تواند پیامدهای جدی برای سلامت عمومی داشته باشد. این روند بی‌اعتمادی مردم نسبت به تصمیمات رسمی را افزایش می‌دهد و در نهایت کارآمدی سیاست‌های مقابله با آلودگی هوا را زیر سؤال می‌برد.

انتهای خبر/