به گزارش خبرنگار گروه فرهنگی پایگاه خبری تحلیلی «دیار آفتاب»؛ شهید والامقام مصطفی بشیری موچانی فرزند غفور در اولین روز شهریورماه سال ۱۳۴۱ در روستای واشه از توابع شهرستان شازند و در خانواده‌‌ای مذهبی و روستایی که زندگی‌‌شان بر پایه اسلام و قرآن و زحمت بسیار پایه‌ریزی شده بود، دیده به جهان هستی گشود، تحصیلاتش را در روستای واشه آغاز کرد و توانست تا کلاس سوم راهنمایی در شهرستان شازند ادامه دهد.

در زمان جنگ تحمیلی زندگی و کار را رها کرد و برای هدفی مهم‌تر به سمت جبهه راهی شد. او به‌عنوان پاسدار وظیفه به لشکر ۱۷ علی‌بن‌ابی‌طالب (ع) رفت و پس از گذراندن آموزش‌های نظامی به سمت جبهه جنوب رفت و حدود چهار ماه در خدمت سپاه و جبهه بود که سرانجام در بیست و سوم مردادماه سال ۱۳۶۷ در جاده اهواز به اندیمشک بر اثر تصادف ضربه‌ی مغزی شد و به شهادت رسید. 

پیکر مطهرش را در گلزار شهدای روستای واشه به خاک سپردند. بخشی از وصیت‌نامه شهید: پیام من به امت قهرمان و مسلمان ایران این است که حول محور امامت و ولایت گرد آیند و گوش به فرمان روحانیت که در راس آن امام خمینی (قدس‌الله) است، باشند.

بخشی از وصیت‌نامه شهید: ای کسانی‌که چشم بصیرت ندارید، بیدار شوید و اندکی به تحول جامعه و دنیا فکر کنید! ای امت در صحنه، در هر لباسی که هستید امام‌ (قدس‌الله) را تنها نگذارید.