موفقیت بافندگی و هنر تو بافی

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «دیار آفتاب»؛ به نقل از دانا؛ فاطمه ذاکریان از توابع خراسان جنوبی است که سالها در کار بافندگی مشغول بوده و همچنین هنر تو بافی (پارچه بافی سنتی روستای خراشاد) را در این روستا آموزش و رواج داده است؛ به همین بهانه گفتگویی با این بانوی کار آفرین داشتیم.

وی از لحظه ورود خود به شرکت تعاونی زنان خراشاد صحبت میکند و می‌گوید: این شرکت تعاونی از سال ۸۲ تاسیس شد و از سال ۸۳ مدیریت این شرکت برعهده من است و توانستم با مدیریت این شرکت و با توجه به خشکسالی که در سالهای گذشته مردم این روستا را به شدت درگیر و نا امید کرده بود با آموزش و تولید پارچه‌های (تو بافی) امید و درآمد زایی را به مردم روستا برگردانم.

این بانوی کارآفرین همچنین گفت: در سال ۸۵ با وجود اینکه هنوز شرکت تعاونی زنان خراشاد زیانده بوده ولی من با ۴۲ نفر اشتغالزایی به عنوان کار آفرین برتر استانی شناخته شدم و توانستم با همت و توان در اواخر سال ۸۵ بدهی شرکت را پرداخت نمایم.

ذاکریان به آموزش هنر توبافی در خراسان جنوبی اشاره کرد و گفت: در اوایل کار، هر آموزشی که در هر جای استان برگزار میشد، به همت مربیان خراشاد بود، که این مربیان به مناطق مختلف استان خراسان جنوبی میرفتند و به علاقه مندان هنر تو بافی را آموزش می‌دادند.

وی با تاکید بر این که بعد از مدتی میراث فرهنگی استان وارد کار شد و هزینه‌های آموزشی این هنر را بر عهده گرفت گفت: هنر پارچه بافی (تو بافی) تاجایی در استان پیشرفت کرد و گسترش یافت که مربیانی از سایر استان‌ها به خراسان جنوبی می‌آمدند و دورهای آموزشی را گذرانده و این هنر را به استان خود می‌برند و در آنجا اجرا می‌کردند.

این بانوی کار آفرین در ادامه گفت: بعد از گذشت مدتی از برپایی تعاونی زنان خراشاد، در نمایشگاهی که در مصلی تهران برگزار میشد شرکت کردیم و استقبال شهروندان از پارچه بافته‌ها آنقدر خوب بود که طی چند روز ابتدایی تمام محصولاتمان به فروش رفت و همین استقبال مردم از نمایشگاه باعث ایجاد انگیزه شد، تا زمانی که به روستا برگشتم بدون آن که ریالی برای خودم بردارم پول اجناس فروخته شده را به بافندگان تحویل دادم و این باعث شد تا اهالی روستا اشتیاق بیشتری برای کار و در آمدزایی داشته باشند.

وی در پاسخ به این سوال که مشوقش در این راه چه کسانی بوده‌اند می‌گوید: در تمام این مسیر همسرش همیشه همراه او بوده است و با اینکه یک فرزند معلول دارند اما هیچ وقت ناامید نشده است، بلکه سعی کرده تا این محدودیت‌ها برایش یک سکوی پیشرفت باشد و سر مشقی باشد برای پیشرفت اهالی روستا که در کار پارچه بافی فعالیت می‌کنند. در کنار اهالی به تعدای از زنان که زندانی بودند آموزش (تو بافی) داده شده است، تا پس از آزادی، بتوانند به صورت حرفه‌ای در این کار فعالیت کنند و منبع در آمدی هم داشته باشند.

این بانوی کار آفرین برنامه‌های متعددی را برای معرفی و گسترش صنعت تو بافی در سر دارد: از جمله آنکه تا کنون نمایندگی فروش این محصول را در چند استان گرفته است، به گونه‌ای که در سال گذشته بازارهای پارچه‌های سنتی زنان خراشاد در شهرهای تهران، کرمان، اصفهان و قم فعال بوده است و همچنین این پارچه بافت‌ها به کشورهای هلند، ایتالیا، اتریش، فرانسه، آلمان و سوئد صادر میشوند.

ذاکریان در پاسخ به این پرسش که چه آینده‌ای برای خود و منطقه‌ای که در آن زندگی می‌کند تصور کرده است گفت: خدا رو شکر میکنم به هدفم که معرفی و شناساندن و زنده نگه داشتن هنر سنتی و محلی تو بافی بود رسیدم و آروز میکنم روزی در سراسر دنیا یک شعبه برای فروش این هنر اصیل ایرانی برپا باشد و در تلاش هستیم که بتوانیم به زودی لباس‌ها و حوله احرام زئران خانه خدا را هم تهیه کنیم.

ذاکریان از مسئولان ادارات خواست تا از تولیدات و هنرمندان بومی استان و کالاهایی که تولید می‌کنند حمایت کنند چرا که زمینه اشتغال زایی برای تعدا زیادی از افراد فراهم خواهد شد.