سوره «الفرقان» آیات ۱۶۰ تا ۱۸۳

به گزارش پایگاه خبری و تحلیلی «دیار آفتاب»؛ هر روز، یک صفحه از کلام حق را به صورت آنلاین بشنوید.

متن و معنی آیات ۱۶۰ تا ۱۸۳ سوره «الفرقان» به‌شرح زیر است.

کَذّبَتْ قَوْمُ لُوطٍ الْمُرْسَلِینَ ﴿۱۶۰﴾

قوم لوط پیامبران را تکذیب کردند، (۱۶۰) 

إِذْ قَالَ لَهُمْ أَخُوهُمْ لُوطٌ أَلَا تَتّقُونَ ﴿۱۶۱﴾

هنگامی که که برادرشان لوط به آنان گفت: آیا [از سرانجام شرک و طغیان که خشم و عذاب خداست] نمی‌پرهیزید؟ (۱۶۱) 

إِنّی لَکُمْ رَسُولٌ أَمِینٌ ﴿۱۶۲﴾

بی‌تردید من برای شما فرستاده‌ای امینم، (۱۶۲) 

فَاتَّقُوا اللّهَ وَأَطِیعُونِ ﴿۱۶۳﴾

بنابراین از خدا پروا کنید و از من فرمان ببرید، (۱۶۳) 

وَمَا أَسْأَلُکُمْ عَلَیْهِ مِنْ أَجْرٍ ۖ إِنْ أَجْرِیَ إِلَّا عَلَیٰ رَبّ الْعَالَمِینَ ﴿۱۶۴﴾

و من از شما بر ابلاغ رسالتم هیچ پاداشی نمی‌خواهم، پاداش من فقط بر عهده پروردگار جهانیان است، (۱۶۴) 

أَتَأْتُونَ الذّکْرَانَ مِنَ الْعَالَمِینَ ﴿۱۶۵﴾

آیا شما از میان جهانیان با مردان آمیزش می‌کنید؟! (۱۶۵) 

وَتَذَرُونَ مَا خَلَقَ لَکُمْ رَبّکُمْ مِنْ أَزْوَاجِکُمْ ۚ بَلْ أَنْتُمْ قَوْمٌ عَادُونَ ﴿۱۶۶﴾

و آنچه را پروردگارتان برای شما از همسرانتان آفریده رها می‌کنید؟ [برای این کار زشت بی‌سابقه، دلیل و برهان استواری ندارید] بلکه شما گروهی تجاوزکار [از حدود خدا و مرزهای انسانیّت] هستید. (۱۶۶) 

قَالُوا لَئِنْ لَمْ تَنْتَهِ یَا لُوطُ لَتَکُونَنّ مِنَ الْمُخْرَجِینَ ﴿۱۶۷﴾

گفتند: ای لوط! اگر [از تبلیغ دین] باز نایستی، حتماً تبعید خواهی شد. (۱۶۷) 

قَالَ إِنّی لِعَمَلِکُمْ مِنَ الْقَالِینَ ﴿۱۶۸﴾

[لوط] گفت: بی‌تردید من از کار زشت شما به شدت متنفرم. (۱۶۸) 

رَبِّ نَجِّنِی وَأَهْلِی مِمّا یَعْمَلُونَ ﴿۱۶۹﴾

پروردگارا! مرا و خانواده‌ام را [از آثار، وزر و وبال] آنچه انجام می‌دهند، نجات بده؛ (۱۶۹) 

فَنَجّیْنَاهُ وَأَهْلَهُ أَجْمَعِینَ ﴿۱۷۰﴾

پس ما او و خانواده‌اش همگی را نجات دادیم، (۱۷۰) 

إِلّا عَجُوزًا فِی الْغَابِرِینَ ﴿۱۷۱﴾

مگر پیرزنی در [میان] باقی ماندگان، (۱۷۱) 

ثُمَّ دَمّرْنَا الْآخَرِینَ ﴿۱۷۲﴾

سپس دیگران را نابود کردیم، (۱۷۲) 

وَأَمْطَرْنَا عَلَیْهِمْ مَطَرًا ۖ فَسَاءَ مَطَرُ الْمُنْذَرِینَ ﴿۱۷۳﴾

و بارانی از سنگ گِل بر سر آنان باراندیم؛ پس بد بود باران بیم داده شدگان. (۱۷۳) 

إِنّ فِی ذَٰلِکَ لَآیَةً ۖ وَمَا کَانَ أَکْثَرُهُمْ مُؤْمِنِینَ ﴿۱۷۴﴾

بی‌تردید در این سرگذشت عبرتی بزرگ وجود دارد و قوم لوط بیشترشان مؤمن نبودند، (۱۷۴) 

وَإِنَّ رَبَّکَ لَهُوَ الْعَزِیزُ الرّحِیمُ ﴿۱۷۵﴾

و یقیناً پروردگارت همان توانای شکست ناپذیر و مهربان است. (۱۷۵) 

کَذّبَ أَصْحَابُ الْأَیْکَةِ الْمُرْسَلِینَ ﴿۱۷۶﴾

مردم اَیکه پیامبران را تکذیب کردند، (۱۷۶) 

إِذْ قَالَ لَهُمْ شُعَیْبٌ أَلَا تَتّقُونَ ﴿۱۷۷﴾

هنگامی که شعیب به آنان گفت: آیا [از سرانجام شرک و طغیان که خشم و عذاب خداست] نمی‌پرهیزید؟ (۱۷۷) 

إِنّی لَکُمْ رَسُولٌ أَمِینٌ ﴿۱۷۸﴾

بی‌تردید من برای شما فرستاده‌ای امینم، (۱۷۸) 

فَاتَّقُوا اللّهَ وَأَطِیعُونِ ﴿۱۷۹﴾

بنابراین از خدا پروا کنید و از من فرمان ببرید، (۱۷۹) 

وَمَا أَسْأَلُکُمْ عَلَیْهِ مِنْ أَجْرٍ ۖ إِنْ أَجْرِیَ إِلَّا عَلَیٰ رَبّ الْعَالَمِینَ ﴿۱۸۰﴾

من از شما بر ابلاغ رسالتم هیچ پاداشی نمی‌خواهم، پاداش من فقط بر عهده پروردگار جهانیان است، (۱۸۰) 

أَوْفُوا الْکَیْلَ وَلَا تَکُونُوا مِنَ الْمُخْسِرِینَ ﴿۱۸۱﴾

پیمانه را کامل بدهید و از کم فروشان نباشید، (۱۸۱) 

وَزِنُوا بِالْقِسْطَاسِ الْمُسْتَقِیمِ ﴿۱۸۲﴾

و [متاع و کالا را] با ترازوی درست وزن کنید، (۱۸۲) 

وَلَا تَبْخَسُوا النّاسَ أَشْیَاءَهُمْ وَلَا تَعْثَوْا فِی الْأَرْضِ مُفْسِدِینَ ﴿۱۸۳﴾

و از قیمت اشیا و اجناس مردم به هنگام خرید نکاهید، و در زمین تباهکارانه فتنه و آشوب برپا نکنید، (۱۸۳)

انتهای خبر/