بازشدن درب‌های بهشت در ماه شعبان

به گزارش خبرنگار گروه فرهنگی پایگاه خبری تحلیلی «دیار آفتاب»؛ ماه شعبان یکی از ماه‌های پر برکت سال است و برای آن جایگاه بزرگ و پر فضیلتی در احادیث و روایات اسلامی از سوی پیشوایان دینی گزارش شده است.

یکی از دلایل با فضیلت بودن ماه شعبان این است که شخصیت‌های بزرگ و ارزشمند که از ستارگان آسمان ولایت و امامت به شمار می‌آیند در این ماه دیده به جهان گشوده‌اند، مانند ولادت با سعادت حضرت اباعبداللّه‌الحسین(ع) که در روز سوم ماه شعبان اتفاق افتاده و نیز در روز چهارم این ماه، ولادت با سعادت حضرت ابوالفضل(ع) و در روز پنجم آن، ولادت حضرت سجاد(ع) می‌باشد، همچنین در ۱۵ ماه شعبان، ولادت پر برکت قطب عالم امکان حضرت ولی‌اللّه‌الأعظم، مهدی موعود اتفاق افتاده است که خداوند به وسیله او به هر مظلومی از اولیاء و انبیاء و اصفیاء خویش از زمانی که پدر ما آدم(ع) به زمین آمده، وعده نصرت فرموده و وعده داده که زمین را پس از آن‌که از ظلم و ستم و بی‌عدالتی پر شده، از عدل و داد پر کند.

در برخی از ایام ماه شعبان، برکات و فضایل خاصی نهفته است که خداوند با قراردادن آن فضایل، فرصتی برای توبه و قرب و کمال، به صورت خاص قرار داده است.

این فرصت‌ها همچون فراخوان‌هایی هستند که با غنیمت‌دانستن و بهره‌بردن از این فرصت‌ها، سودی کلان نصیب فرد شده و راه صدساله را یک شبه طی می‌کند.

اعمالی مثل روزه و نماز مستحبی در برخی اوقات خاص از ماه شعبان، فضیلت‌های به‌خصوص داشته و اثر قربی آن بیشتر است که از این اعمال نماز، روزه، استغفار و مناجات را می‌توان نام برد.

خداوند در روز اول ماه شعبان، به درهای بهشت امر می‌کند که باز شوند و به شاخه‌های درخت طوبی امر می‌کند که شاخه‌هایش را نزدیک این دنیا بیاورد، هر کس کاری از خیر و نیکی را در این روز فرا گیرد، هر که نماز مستحبی در این روز ادا کند، هرکه در این روز، روزه بگیرد، هر که میان زن و شوهرش یا پدر و فرزندش یا خویشاوندانش یا مرد و زن همسایه‌اش یا مرد و زن بیگانه صلح برقرار کند، کسی که طلبی از کسی دارد از او کم کند، کسی که قرضی را که صاحبش از بازگشت آن مأیوس شده به یادآورد و آنرا ادا کند، کسی که کفالت یتیمی را برعهده بگیرد، کسی که قرآن یا چیزی از آنرا بخواند، کسی که خدا را به یاد آورد و نعمت‌های او را بشمارد و او را شکر کند، کسی که مریضی را عیادت کند، کسی که به پدر و مادر یا یکی از آن‌ها نیکی کند، کسی که جنازه‌ای تشییع کند، کسی که مصیبت‌زده را تسلیت گوید، کسی که کار خیر انجام دهد، حتماً به شاخه‌ای از درخت طوبی آویخته می‌شود و در روز قیامت از آن بهره می‌برد.

از اعمال شب نیمه شعبان، غسل‌کردن، شب‌زنده‌داری، خواندن نماز و انجام فریضه دعا، زیارت مرقد امام حسین(ع)، استغفار و خواندن دعای کمیل است.

اعمال ماه شعبان، در جهت آماده‌سازی انسان برای بهره‌بردن حداکثری از ماه مبارک رمضان است.

هرکس از ماه شعبان و رجب، بیشترین بهره را ببرد، زمینه و ظرفیت خود را برای ماه رمضان و رشد خود فراهم کرده است.

همچنین استفاده از ماه‌هایی که فضایل منحصر به‌فردی دارند و خداوند در آن ایام نظر لطف و رحمت بر بندگان خود دارد، کیاثت مومن را رسانده و او را هر چه زودتر و راحت‌تر به سعادت می‌رساند.

انتهای خبر/