امام حسن (ع) سنگربان مقام نبوّت است

حجت‌السلام سید احمد میر مهدی در گفتگو با خبرنگار مذهبی پایگاه خبری تحلیلی «دیار آفتاب»؛ گفت: دشمنان ائمه همیشه در کمین اسلام و امامت بوده‌اند، لذا وجود امام حسن (ع) مانعی بود برای رسیدن اهدافی که معاویه دنبال می‌کرد، تعیین جانشین و تصمیمی که برخلاف مفاد صلح‌نامه او با امام حسن (ع) بود معاویه وحشت داشت و می‌دانست که اگر در زمان حیات آن حضرت به چنین کاری دست بزند، بدون شک با مخالفت شدید امام حسن (ع) روبه‌رو خواهد شد.

وی بیان کرد: معاویه همسر امام حسن (ع) را مناسب‌ترین فرد برای تحقق بخشیدن به این هدف پلید دید، لذا به صورت محرمانه و با ارسال ۱۰۰ هزار درهم به جعده، به او قول داد که اگر امام حسن (ع) را به شهادت برساند او را به همسری یزید درخواهد آورد، همسر امام حسن (ع) با ریختن زهر در آب امام را به شهادت رساند.

رئیس حوزه علمیه امام خمینی (ره) اراک عنوان کرد: امام حسن مجتبی (ع) حکومت را در اختیار داشت، طی صلحی به دشمن دیرینه پدرش معاویه داد، لذا در حالی که امام حسن (ع) پس از شهادت پدرش امام علی (ع) با میل و رغبت مسلمانان و بیعت فراگیر آنان، به خلافت رسیده و زمان حکومت را به دست گرفته بود و مناطق بزرگی از عالم اسلام مانند یمن، حجاز، بحرین، سواحل خیلج فارس و دریای عمان، عراق، ایران و مناطق شرقی و خراسان در تحت حکومت او قرار داشته و امام را در برابر دشمنانش یاری می‌کردند.

میرمهدی افزود: با این حال، امام حسن مجتبی (ع) پس از حدود ۶ سال حکومت، با معاویة بن ابی سفیان صلح کرد و حکومت را ناباورانه به او واگذار و از حق طبیعی و مسلّم خود درگذشت و برای همیشه از حکومت و خلافت ظاهری به دور ماند، لذا امام حسن مجتبی (ع) به ویژگی بردباری و صلح خواهی معروف شده است.

وی تصریح کرد: رسول خدا (ص) در حالی که امام حسن مجتبی (ع) کودکی خردسال بود، درباره‌اش فرمود این پسرم (حسن بن علی) همانا شخصیت و سیّد بزرگواری است که خداوند سبحان به وسیله او، میان دو گروه بزرگ، صلح و آرامش برقرار می‌کند، لذا امام حسن مجتبی (ع) راز دار و سنگربان مقام نبوّت و امامت است.

انتهای خبر/